Lekkoatletyczna historia igrzysk olimpijskich w Algierii jest stosunkowo krótka i swoimi ‘’korzeniami’’ sięga roku 1972. To właśnie czterdzieści lat temu w Monachium pierwszy algierski lekkoatleta przystąpił do rywalizacji na największym sportowym wydarzeniu na świecie. Choć przez ten czas w sumie wystąpiło tylko siedemdziesięciu pięciu zawodników, to jednak łącznie udało im się siedmiokrotnie stanąć na olimpijskim podium.

Co nie powinno dziwić, praktycznie wszystkie z nich (wyjątkiem jest brązowy medal skoczka wzwyż - Abderrahmane Hammad) zdobyli biegacze specjalizujący się w biegach średnich i długich. Pierwszy medal, w dodatku złoty, zdobyła w 1992 roku w Barcelonie Hassiba Boulmerka (3:55.30), pokonując w finale drugą Lyudmile Rogachovą oraz trzecią Qu Yunxia. Algierka była również lepsza od siódmej na mecie Polki Małgorzaty Rydz.

Na kolejne złoto Algieria czekać musiała zaledwie cztery lata. W Atlancie na najwyższym stopniu podium na 1500m stanął Noureddine Morceli (3:35.78) pokonując m.in. koalicję kenijską oraz legendę biegów średnich Hichama El Guerrouja Prawdziwy wysyp medali nastąpił jednak w Sydney.

Z Australii algierscy biegacze wywieźli aż trzy medale – każdy z innego kruszczu. Brąz na 800m zdobył Djabir Saïd-Guerni (1:45.16), przegrywając z niezwykle doświadczonym Wilsonem Kipketerem oraz Nilsem Schumannem, który dość niespodziewanie pokonał Kenijczyka z duńskim paszportem. Drugi medal, tym razem srebrny dołożył Ali Saïdi-Sief w biegu na 5000m (13:36.20), przegrywając złoty medal o niecałą sekundę z Etiopczykiem Millionem Wolde.

Jednak najważniejszy dla Algierii był drugi w historii zdobyty przez kobietę złoty medal w biegu na 1500m przez Norię Mérah-Benidę (4:05.10). Zwycięstwo nie przyszło jednak Algierce łatwo, gdyż do samego końcu po piętach deptała jej Rumunka Violeta Beclea-Szekely (4:05.15) oraz druga z Rumuek Gabriela Szabo (4:05.27). Medalu w finale nie udało się niestety zdobyć piątej Lidii Chojeckiej oraz szóstej Annie Jakubczak.

Na kolejny medal Algierii przyszło czekać aż dwanaście lat. Podczas tegorocznych Igrzysk w Londynie, jedyny medal dla swego kraju zdobył Taoufik Makhloufi, zwyciężając w finale 1500m z wynikiem 3:34.08, co dla wielu było dość sporym zaskoczeniem, gdyż faworytami do zwycięstwa byli m.in. Kenijczyk Asbel Kiprop czy Marokańczyk Abdalaati Iguider.

Algierska historia mistrzostw świata

Medalowy dorobek Algierii na Mistrzostwach Świata jest nieco większy niż ten z Igrzysk Olimpijskich. Od roku 1983 algierscy lekkoatleci zdobyli łącznie dziewięć medali – wszystkie w biegach średnich i długich. Worek z medalami otworzył się podczas Mistrzostw Świata w Tokio (’91). Tam Algieria zdobyła dwa złote i jeden brązowy medal – plasując się ostatecznie na siódmym miejscu w tabeli medalowej.

Twórcami tego sukcesu byli: Hassiba Boulmerka i Noureddine Morceli– zwycięzcy biegu na 1500m (Morceli zwycięstwo okrasił rekordem mistrzostw - 3:32,84) oraz Azzedine Brahmi – brązowy medalista biegu na 3000m prz. Dwa lata później w Stuttgarcie Algieria zdobyła jeden medal mniej, a kolejne medale do swojej kolekcji dołożyli Morceli i Boulmerka. Ten pierwszy powtórzył tytuł sprzed dwóch lat i ponownie stanął na najwyższym podium biegu na 1500m (3:34,24).

Ta sztuka nie udała się Boulmerce, która musiała zadowolić się medalem brązowym (zwycięstwo Liu Dong, przed Sonią O"Sullivan). Morceli dokonał rzeczy niebywałej w 1995 roku, gdy po raz trzeci z rzędu nie dał rywalom szans na 1500m. Pokonał on wtedy wschodzącą gwiazdę tego dystansu, wówczas dwudziestojednoletniego Hichama El Guerrouj, które przejął po Algierczyku schedę na tym dystansie , poprawiając jego wyczyn i zostając czterokrotnie z rzędu mistrzem świata.

W Göteborgu swój trzeci w karierze, w tym drugi złoty zdobyła również Hassiba Boulmerka. Niestety MŚ w ’95 zakończyły dominację Algierii na dystansie 1500m. Po czterech latach, mając w dorobku pięć złotych i jeden brązowy medal, era algierskich średnio dystansowców dobiegła końca, pozostawiając na zawsze swój duży ślad w historii tego dystansu.

Na późniejszych czempionatach Algieria zdobywała jedynie medale na dystansie dwóch okrążeń za sprawą Djabira Saïd Guerniego, który w roku 1999 wynikiem 1:44:18 zdobył brąz (przegrywając z Wilsonem Kipketerem i Hezekiélem Sepengiem), a cztery lata później stanął już na najwyższym stopniu podium (pokonując m.in. Yuriya Borzakovskiego i Mbulaeniego Mulaudzi). Jak dotąd były to ostatnie medale zdobyte podczas MŚ przez Algierię, ale za sprawą Taoufika Makhloufiego, w przyszłości może powrócić algierska dominacja w biegu na 1500m.

Rekordy świata

Jako że Algieria posiadała w przeszłości tak znakomitych biegaczy, nie powinno nikogo dziwić, że obok medali na najważniejszych imprezach, mieli oni na swoim koncie również kilka rekordów świata. Wszystkie były zasługą jednego biegacza- Noureddine Morceliego, który poprawiał najlepsze osiągnięcie od 1000m w hali po 3000m na otwartym stadionie.

Będąc przez wiele lat królem 1500m, rekord świata na tym dystansie ustanawiał dwukrotnie. Po raz pierwszy dokonał tego w 1992 roku we włoskim Rieti, gdy o ponad pół sekundy poprawił siedmioletni rekord Marokańczyka Saïd Aouity (3:29.46) – przekraczając linie mety w czasie 3:28.86.

Trzy lata później we francuskiej Nicei urwał z rekordu jeszcze więcej. Ustanawiając nowy rekord życiowy, będący oczywiście nowym rekordem świata, pobiegł o półtorej sekundy szybciej, uzyskując wydawać by się mogło galaktyczny wynik - 3:27.37.

Niestety dla Algierczyka, prawie trzy lata później jego osiągnięcie poprawił legendarny El Guerrouj (3:26.00), którego rekord jest aktualny po dziś dzień. Podobny los czekał również rekord Morceliego na dystansie jednej mili. Ustanowiony także w Rieti w 1993 roku rezultat, lepszy o dwie sekundy od wyniku Brytyjczyka Steve’a Crama (3:46.32) wynoszący 3:44.39, przetrwał na szczycie zaledwie dwa lata i został usunięty w cień ponownie przez El Guerrouja (3:43.13).

Jak dotąd żadnemu biegaczowi nie udało się poprawić tego osiągnięcia na dystansie 1609m. Mimo że bieg na 3000m nie należał do koronnych dystansów Morceliego, udało mu się w 1994 roku w Monte Carlo, poprawić rekord należący do Kenijczyka Mosesa Kiptanui (7:28.96). Algierczyk pobiegł o prawie trzy sekundy lepiej (7:25.11), ale jego wynik dość szybko został poprawiony i ponownie wrócił do Kenii.

Dwa lata później znakomity Daniel Komen, pokonał siedem i pół okrążeń bieżni w Rieti w czasie 7:20.67! Pozostając na szczycie po dziś dzień. Morceli nie utrzymał swoich rekordów również w hali. Na 1500m jego wynik - 3.34.16 – był rekordowy przez sześć lat (’91-’97) i co nie powinno dziwić został poprawiony przez El Guerrouja (3.31.18).

W 2000 roku po ośmiu latach stracił ostatecznie swój ostatni rekord – tym razem na 1000m w hali za sprawą Kenijczyka z duńskim paszportem – Wilsona Kipketera, który pobiegł w Birmingham 2:14,96 i o trzy dziesiąte sekundy poprawił dotychczasowe osiągnięcie Algierczyka.

Choć Morceli nie posiada w swoim dorobku obecnie żadnego rekordu świata, jego rezultaty wciąż są wynikami klasy światowej, o czym świadczy ich obecność w ścisłej czołówce All-time.