W 1967 roku Praga będąca stolica ówczesnej Czechosłowacji była organizatorem II Europejskich Igrzysk Halowych. Dziś po 48 latach europejski czempionat wrócił do Pragi! To właśnie tam polscy lekkoatleci zainaugurowali pierwsze sukcesy na mistrzostwach Starego Kontynentu pod dachem. Trzy medale, które wpłynęły na polskie konto były dobrym początkiem niemal już półwiecznej historii startów naszych reprezentantów w halach Europy. Sztafeta 4x2 okrążenia w składzie – Edward Romanowski, Jan Bałachowski, Edmund Borowski i Tadeusz Jaworski sięgnęła po srebro. Andrzej Stalmach w skoku w dal był trzeci, a Władysław Komar w wieku już 27 lat rozpoczął swoją międzynarodową karierę brązowym medalem zdobytym właśnie w praskiej „Sportovni Hala”.



Dziś najlepszych lekkoatletów Europy gościć będzie nowoczesna hala widowiskowa - O2 Arena. Nasza fantastyczna reprezentacja licząca aż 45 zawodników walczyć będzie o powiększenie naszego historycznego dorobku. Spójrzmy wstecz i prześledźmy w „cyfrowym” skrócie historię nie tylko naszych występów.

Europejski czempionat pod dachem zmieniał się przez pół wieku zarówno pod względem częstotliwości rozgrywania, ilości konkurencji jak i… długości bieżni stosowanej na konkretnych mistrzostwach. Standardowy wymiar jednego okrążenia pod dachem wynosi 200 metrów. W historii 32 edycji HME ośmiokrotnie bieżnia była krótsza:

- Grenoble 1972 i 1981 – 180m
- Rotterdam 1973 – 170m
- Goeteborg 1974 i 1984 – 196m
- Katowice 1975 – 160m
- Monachium 1976 – 179m
- Madryt 1986 - - 164m

W latach 1966 – 1969 rozegrano 4 edycje europejskich igrzysk halowych (Dortmund, Praga, Madryt Belgrad), po czym w roku 1970 zainaugurowano halowe mistrzostwa europy. Przez pierwsze 20 lat funkcjonowania czempionatu, imprezę rozgrywano corocznie. Od HME w Glasgow 1990 roku mistrzostwa odbywały się w dwuletnim cyklu, w latach parzystych. Ze względu na zmiany w kalendarzu światowym mające na celu przeniesienie halowych mistrzostw świata na lata parzyste trzeba było HME „wrzucić” w lata nieparzyste. W związku z tym po HME w Wiedniu 2002 roku nastąpiła 3-letnia przerwa, aż do kolejnej edycji, która odbyła się w Madrycie. Od 2005 roku europejski czempionat pod dachem odbywa się już co dwa lata w latach nieparzystych.



Medale zdobyte przez Polaków na przestrzeni 43 lat, w ciągu których rozegrano 32 edycje halowych mistrzostw Europy (nie licząc trzech wcześniejszych edycji Europejskich Igrzysk Halowych gdzie Polacy zdobyli 17 krążków):

- suma: 155
- złote: 47
- srebrne: 42
- brązowe: 66
- najbardziej wartościowy występ w historii polskiej reprezentacji: Goeteborg 1974 – 5/1/2
- najbardziej „medalodajny” występ w historii polskiej reprezentacji: Rotterdam1973 – 12 (2/3/7)*

*- zapis (2/3/7) oznacza – 2 medale złote, 3 srebrne, 7 brązowych

Miejsca finałowe Polaków w latach 1970 – 2013
- wszystkich: 272
- najwięcej podczas jednej edycji: 19 (Katowice 1975)

Klasyfikacja medalowa wszechczasów (kontrowersyjna ze względu na rozpad m.in. ZSRR lub zjednoczenie Niemiec):



Najwyższa lokata Polski w klasyfikacji punktowej:
- Katowice 1975 – 2 (67 pkt)
- Rotterdam – 1973 – 2 (66 pkt)

Multimedaliści Halowych Mistrzostw Europy:
1. Thomas Wessinghage (RFN) 1500/3000m/sztafeta – 12 (6/5/1)
2. Dietmar Mogenburg (NRD) skok wzwyż – 8 (5/1/2)
3. Walery Borzow (ZSRR) 50/60m – 7 (7/0/0)
…
6. Marian Woronin (POL) 60m – 6 (5/1/0)

Multimedalistki Halowych Mistrzostw Europy:
1. Helene Fibingerova (TCH) pchnięcie kulą – 11 (8/3/0)
2. Maries Gohr (NRD) 60m – 9 (5/2/2)
3. Nelli Cooman (NED) 60m – 8 (6/0/2)
…
7. Grażyna Rabsztyn (POL) 50/60m p.pł. – 7 (2/4/1)

Najwięcej występów w historii Mistrzostw Europy (mężczyźni):
Javier Moracho (ESP) skok wzwyż – 14 (1977 – 1990)
Thomas Wessingahage (RFN) 1500/3000m/sztafeta – 14 (1974 – 1986)
Laszlo Szalma (HUN) skok w dal – 13 (1976 – 1990)
…
Marian Woronin (POL) 50/60m – 8 (1975 – 1987)

Najwięcej występów w historii Mistrzostw Europy (kobiety):
Helena Fibingerova (TCH) pchnięcie kulą – 13 (1970 – 1985)
Brigitte Kraus (RFN) 800/1500/3000m – 11 (1973 – 1988)
Linda Haglund (SWE) 50/60m – 10 (1972 – 1984)
Maryse Maury (FRA) skok wzwyż – 10 (1982 – 1996)
Jarmila Nygrynova (TCH) 60m/skok w dal – 10 (1971 – 1980)
Grażyna Rabsztyn (POL) 60m/50/60m p.pł. – 10 (1971 – 1982)
Elly van Hulst (NED) 800/1500/3000m – 10 (1982 – 1994)

Łukasz Panfil z najstarszym w historii HME złotym medalistą Colinem Jacksonem

Najmłodsi na HME:

Kobiety:
- Złota medalistka – Marylin Neufville, 400m (53.01) - 17 lat i 88 dni (Wiedeń 1970)
- Medalistka – Marylin Neufville, 400m (53.01) - 17 lat i 88 dni (Wiedeń 1970)
- Uczestniczka – Allesandra Fossati, skok wzwyż (1.80) – 15 lat i 148 dni (Wiedeń 1979)

Mężczyźni:
- Złoty medalista – Dietmar Mogenburg, skok wzwyż (2.31) – 18 lat i 200 dni (Sindelfingen 1980)
- Medalista – Ade Mafe, 200m (21.34) – 17 lat i 113 dni (Goeteborg 1984)
- Uczestnik – Alberto Gavalda, 60m (7.00) – 16 lat i 122 dni (Turyn 2009)

Najstarsi na HME:

Kobiety:
- Złota medalistka – Yekaterina Podkopayeva, 1500m (4:06.46) – 41 lat i 275 dni (Paryż 1994)
- Medalistka – Yekaterina Podkopayeva, 1500m (4:09.65) – 43 lata i 273 dni (Sztokholm 1996)
- Uczestniczka – Merlene Ottey, 60m (7.33) – 46 lat i 297 dni (Birmingham 2007)

Mężczyźni:
- Złoty medalista – Colin Jackson, 60m p.pł. (7.40), 35 lat i 12 dni (Wiedeń 2002)
- Medalista – Ivan Ivancic, pchnięcie kulą (20.26), 45 lat i 89 dni (Budapeszt 1983)
- Uczestnik – Ivan Ivancic, pchnięcie kulą (19.34), 46 lat i 88 dni (Goeteborg 1984)

Miejsca naszych reprezentantów na listach europejskich A.D. 2015 (wg konkurencji):

Kobiety:

60m
7. Ewa Swoboda 7.21 (=2)
26. Marika Popowicz 7.31 (=7)

400m
9. Justyna Święty 52.51
21. Małgorzata Hołub 52.92

800m
2. Joanna Jóźwik 2:00.01
9. Angelika Cichocka 2:02.15
18. Syntia Ellward 2:02.94

1500m
3.Angelika Cichocka 4:06.44
5. Renata Pliś (4:08.95)
6. Katarzyna Broniatowska (4:09.22)

3000m
5.Sofa Ennaoui 8:53.22

60m p.pł.
14. Karolina Kołeczek 8.07 (=4)

Skok wzwyż
1.Kamila Lićwinko 2.02
14. Justyna Kasprzycka 1.92 (=6)
14. Urszula Domel 1.92 (=6)

Pchnięcie kulą
14. Paulina Guba 17.54

Justyna Święty, dziewiąta na tegorocznych listach europejskich w biegu na 400m

Mężczyźni:

60m
11. Remigiusz Olszewski 6.63
30. Kamil Kryński 6.69 (=7)

400m
3.Karol Zalewski 46.25
4. Rafał Omelko 46.28
6. Łukasz Krawczuk 46.37

800m
2.Marcin Lewandowski 1:45.78
16. Kamil Gurdak 1:47.88
24. Karol Konieczny 1:48.17

1500m
18. Artur Ostrowski 3:41.36
19. Krzysztof Żebrowski 3:41.49
21. Szymon Krawczyk 3:41.64

3000m
18. Łukasz Parszczyński 7:52.50
25. Mateusz Demczyszak 7:57.09

60m p.pł.
6. Dominik Bochenek 6.63 (=3)
9. Damian Czykier 6.67 (=3)

Skok wzwyż
13. Sylwester Bednarek 2.28 (=6)

Skok o tyczce
2. Piotr Lisek 5.90
3. Robert Sobera 5.81 (=2)

Skok w dal
11. Adrian Strzałkowski 7.97 (=4)

Trójskok
7. Adrian Świderski 16.75

Pchnięcie kulą
10. Jakub Szyszkowski 20.55
21. Rafał Kownatke 20.07
23. Konrad Bukowiecki 20.02

Siedmiobój
8. Paweł Wiesiołek 5986



Prognozowanie miejsc na podium według tabel i rankingów jest narzędziem zupełnie niedoskonałym. Nie bierze pod uwagę nieprzewidywalności wpisanej w sport, nagłych absencji tuż przed imprezą docelową (tak jak niestety ta Adama Kszczota) czy nietrafionych dyspozycji. Poza tym pewne schematy są powtarzalne od lat. Rekord życiowy Jakuba Szyszkowskiego w pchnięciu kulą 20.55 jest dziesiątym wynikiem w Europie. Spoglądając wstecz, odległość 20.55 31-krotnie na 32 konkursy dawała medal HME... Bądźmy niepoprawnymi optymistami i wierzmy w znacznie większą liczbę potencjalnych, polskich medali niż ta wynikająca ze studiowania tabeli.