2014-03-08
Dostęp do
wpisu:
Publiczny
| Dzień Kobiet z Parkrun, czyli już wiem, jak to jest nie móc opędzić się od facetów :) (czytano: 344 razy)
110 edycja Parkrun Gdańsk wypadła akurat w Dzień Kobiet. Żeby w jakiś sposób uczcić ten szczególny dzień, ktoś rzucił na twarzoksiążce pomysł, żeby z tej okazji pobiec w... sukienkach – a że lubię szalone idee, podchwyciłem to natychmiast. Pożyczyłem więc sukienkę od żony – ciężko było z rozmiarem, bo mimo iż jestem szczupły, nie mogłem się wcisnąć w niektóre kiecki – i w sobotę rano pojawiłem się w Parku Reagana, przeistaczając się na czas biegu w... Darię ;). Tam spotkało mnie lekkie zaskoczenie, bo ostatecznie byłem jedynym facetem w damskim ciuszku. Okazało się, że koledzy biegacze ustalili jednak, że pobiegną w białych koszulach i pod krawatem – i kilku takich dżentelmenów tak właśnie zrobiło. Sam bieg był bardzo wesoły i potraktowany na luzie, bo jak tu być poważnym, mając biust wypchany skarpetami? ;) Co prawda początkowo dziwnie się czułem, ale z czasem machnąłem na wszystko ręką, tym bardziej, że biegnąc z całą tą grupą krawaciarzy, wyglądających jak ochroniarze, wyglądało to tak, jakbym był kimś niezwykle ważnym, albo jak ktoś, kto nie może się opędzić od adoratorów ;). Kwiatka jednak na mecie – a dostawały je dziś wszystkie panie – nie otrzymałem (co na to gender mainstreaming? ;-) ). Mało tego – przed biegiem zakupiłem żonie bukiecik tulipanów, a po zawodach już ich nie uświadczyłem...
P.S. Wszystkim Paniom składam raz jeszcze najserdeczniejsze życzenia – sukcesów osobistych, rodzinnych, zawodowych i oczywiście biegowych.
A Panom dziękuję za towarzystwo – teraz już wiem, jak to jest nie móc opędzić się od facetów ;)
Fotki dzięki uprzejmości ‘Akademia Biegania’.
Blog moga komentować wszyscy zalogowani czytelnicyDodaj komentarz do wpisu |
