2008-04-14
Dostęp do
wpisu:
Publiczny
| jak słońca promyk :-) ah ah (czytano: 221 razy)
Przerwa mózgo-techniczna.
Długa i uci±żliwa.
Monotonna i bez jakichkolwiek uniesień.
Co się ze mn± dzieje, czy to dojrzewanie, młodo¶ć
Co dzi¶ zjadłam na ¶niadanie i o której, nie ważne.
Czy kto¶ my¶li o mnie, czy nienawidzi, mało istotne
Powiem wam tylko, że wci±ż żyję
A to co trzyma mnie tu usilnie to wiara.. jaka¶ wiara plus nadzieja
Na nowo¶ć? Na dobry czas? Na niebo na ziemi?
Choć może wszystko jest nierealne
Bo ja twardo po ziemi nie st±pam umy¶lnie
To wierzę resztkami z obiadu..
Może jestem ¶mieszna...
Lub żałosna w ich oczach...
Ale ich zło¶ć na mnie...
Nie przezwycięży tego co jest...
Co potęguje z każdym dniem...
ChodĽ czasem waha się...
Niczym piórko na wietrze...
Każdy dmucha w inna stronę...
Kiedy spadnę na ziemie ....
Blog moga komentować tylko Przyjaciele autora |
