2008-02-04
Dostęp do
wpisu:
Publiczny
| gdy wieje wiatr historii... (czytano: 185 razy)
nowy dzień wznosi się, a ja czuję, że nie mam sił...
wierzę, że przyjdzie ten dzień....
jednak wiem, gdzie ma droga kończy się, gdzie mam i¶ć..
wiem gdzie i¶ć i pójdę tam.
aż nie stracę wszystkich sił
tylko wprzód !
i nie spojrzę w tył !
my¶lę.
chodzę.
męczę się.
i pomysłu nie mam.
a może rozwi±zać to jak głupie zadanie z matematyki czy fizyki?
podstawić pod wzór?
hmmm....
kto wie?
pewno ten u góry :-)
marzę o tym czy nie?
może już do końca będę żyła marzeniami..
i polecę z wiatrem na koniec ¶wiata ;>
z głow± miedzy obłokami ?
czemu nie?
każdy sposób jest dobry !
jak każdy nie lubię swoich słabo¶ci...
ale pokonanie swych słabo¶ci to jest to co się docenia !
tak mówia xP
może poprostu boję się zmian ?! hahaha
chyba trafiłam ...
strzał w dziesi±tkę...!
tak tak boję się tego.!
nieodwołanie !
no bo co będzie je¶li nie?
ehhhh....
no nie ... jak działać to pełn± par± i już teraz !
odważne dziewczynki tak robi±.
no cóż ...................................
choć zawsze spokojna i rozważna... lubi±ca robić kawały i
jak każdy chodzi własnymi ¶cieżkami ... haha
czy to Ja ;>?
nie to chyba zbyt pochopna opinia !. !. !.
bo ludziom jak pięknym ptakom rosn± skrzydła... Natomiast trzęs± się
portki pętakom !
Blog moga komentować tylko Przyjaciele autora |
