2019-01-12
Dostęp do
wpisu:
Publiczny
| Cieszmy się, że możemy biegać (czytano: 631 razy)
Parę dni temu byłem zdrowy i tylko myślałem o tym ile więcej będę biegał. Nagle z minuty na minutę stałem się chory i myślę czy w ogóle mogę biegać.
A więc od początku. 8 stycznia zrobiłem sobie przerwę w treningu, bo padał deszcz. Przerwy w paleniu nie zrobiłem, więc poszedłem do piwnicy rozpalić. Przy okazji porąbałem trochę drewna i nagle coś poczułem w kręgosłupie. Niestety to coś zostało i bieganie musiałem ograniczyć. Następnego dnia nie biegałem. Może bym pobiegał i rozbiegał ten ból, ale znowu padał deszcz, więc nie było sensu. Następnego dnia przetruchtałem 6 km w czasie 35:27. Następnego dnia znowu padał deszcz, więc kręgosłup + deszcz = brak treningu. 12 stycznia znowu szósteczka, ale tym razem już w lepszym zdrowiu, ale nie do końca. Czas 33.16 mówi sam za siebie. Oprócz tego dolega mi prawe ścięgno achillesa, ale to już wyłącznie sprawa biegania. Tak więc mam dylemat - biegać czy nie biegać. Kieruję się wyłącznie moimi odczuciami. Jak będzie ból, to nie biegam.
I tutaj nasuwa się taka refleksja. Nie doceniamy tego co mamy. To, że możemy sobie pobiegać nie będzie wieczne. Przyjdzie czas, gdy nie będziemy mogli tego robić. Kontuzje czy choroby mogą nas z tego wyeliminować. Dlatego cieszmy się tym co mamy. Możemy biegać i to jest najwyższa wartość. Nie traćmy jej bezsensownym żyłowaniem organizmu. Mistrzami olimpijskimi nie zostaniemy, za to możemy zostać kalekami. Mam wielu kolegów, którzy już nie biegają, ponieważ przesadzili. Osobiście chyba nie grozi mi przesada w bieganiu. Mam świetny organizm, który nie przekroczy pewnych barier. Chciałoby się jeszcze złamać 40 minut na dyszkę, czy przynajmniej 20 minut na piątkę, ale wiek mówi swoje i nie ma sensu za wszelką cenę do tego dążyć.
Blog moga komentować wszyscy zalogowani czytelnicyDodaj komentarz do wpisu
paulo (2019-01-12,18:39): Bardzo mądre:)
Jarek42 (2019-01-14,05:01): Mądre czy niemądre, po prostu takie są moje przemyślenia po wielu latach biegania.
|
