1973 Waregem - Belgia

Waregem – miasto w Belgii w prowincji Flandria Zachodnia. W 2008 roku liczyło prawie 36 tysięcy mieszkańców. Waregem jest znane z corocznych wyścigów konnych, tzw. Waregem Koerse. Zawody odbywają się na miejscowym hipodromie. Wydarzenie to ma miejsce zawsze we wtorek po ostatnim weekendzie sierpnia.

Na tym hipodromie w drugiej połowie marca 1973 roku odbył się pierwszy bieg przełajowy w ramach Mistrzostw Świata. W historii tych zawodów bardzo często miejscem zmagań przełajowców będzie hipodrom. Przez dłuższy okres zawody odbywały się w trzech biegach: mężczyźni – 12km; kobiety – 4km; juniorzy M – 6km. W Waregem Polska nie startowała. Podział medali był następujący: po 3 medale zdobyły ekipy Anglii (1-1-1), Belgii (1-0-2) i Hiszpanii (1-2-0).

Mężczyźni – indywidualnie:

ZŁ: Pekka Paivarinta – Fin - 35:47 - urodził się w 1947 roku, w HME zdobył 3 medale (0-2-1) na dystansie 3 tys. metrów (w 1975 roku startował w Katowicach), był 14-krotnym mistrzem Finlandii. Startował w Igrzyskach Olimpijskich – 72,76 i ME – 71,74, na dystansie 3 tysiące pp. W 1975 roku ustanowił najlepszy wynik na świecie na dystansie 25 tys. metrów – 1:14,16 - poprawiając rekord Billa Rodgersa (USA)

SR: Mariano Haro – ESP - 35:47 - był srebrnym medalistą w przełajowych Mistrzostwach Świata (PMŚ) jeszcze dwukrotnie (74, 75). Startował na dwóch Igrzyskach Olimpijskich w biegu na 10,000m zdobywając 4 i 6 miejsce (72, 76), z lepszym wynikiem: 27:48,14

BR: Rod Dixon – NZL - 36:00 - brązowy medalista olimpijski z Monachium na dystansie 1500m, zwycięzca Maratonu Nowojorskiego (1983) 2:08,59. Swój niemal pewny drugi Olimpijski brąz stracił w wyniku dramatycznego rzutu na taśmę Klausa Petera Hildebranda (RFN) w Montrealu podczas biegu na 5000m.

Mężczyźni – drużynowo:

ZŁ: Belgia - 109p
SR: ZSRR - 119p
BR: NZL - 136p

Juniorzy – indywidualnie:

ZŁ: Jim Brown, SCO - 20:53
SR: Cisneros Haro, ESP - 21:01
BR: Leon Schots, BEL - 21:08

Juniorzy – drużynowo:

ZŁ: ESP - 18p
SR: ITA - 22p
BR: ANG - 24p

W klasyfikacjach drużynowych ilość punktów drużyny zależy od zajętego miejsca przez ich zawodników (punktuje się zwykle sześciu mężczyzn, 4 kobiety i 4 juniorów). Im punktów mniej, tym wyższe miejsce.

Kobiety – indywidualnie:

ZŁ: Paola Pigni Cacchi, ITA - 13:46
SR: Joyce Smith, ANG - 13:58
BR: Joske van Santberghe, BEL - 14:01

Kobiety – drużynowo:

ZŁ: ANG - 40p
SR: FIN - 73p
BR: USA - 90p

Paola: włoska biegaczka, która złoty medal powtórzyła w następnym roku w swojej ojczyźnie. Paola zdobyła 2 złote i 1 srebrny medal w PMŚ, a w Mistrzostwach Włoch 6 złotych medali. W ME i na Igrzyskach Śródziemnomorskich w latach 1971 i 1975 na dystansach 800 i 1500m zdobyła również 2 złote i 1 srebrny medal.
Startowała 2-krotnie w Igrzyskach Olimpijskich – 1968 i 1972 – gdzie wywalczyła brązowy medal na 1500m. Była rekordzistką świata od 1500m i jednej mili, do 10,000m.

W latach 1974 – 1978 w PMŚ startowała ekipa Polskich biegaczek, zajmując następujące miejsca indywidualnie i drużynowo: 1974 – Monza (na obrzeżach Mediolanu), ITA. Dwa szóste miejsca indywidualnie: Bronisława Ludwichowska i drużyna

1975 – Rabat, Maroko - indywidualnie srebrny medal Bronisława Ludwichowska, brązowy medal: drużyna
1976 – Chepstow, Anglia - pPiąte miejsce indywidualnie Renata Pentlinowska; piąte miejsce: drużyna
1977 – Düsseldorf, RFN - czwarte miejsce: drużyna
1978 – Glasgow, SCO - piąte miejsce: drużyna

Wizytówki sportowe Polskich reprezentantek:

Bronisława Ludwichowska (ur. 1951, Gwardia Olsztyn) – szósta zawodniczka ME (Rzym 1974) – bieg 3,000m, 7-krotna złota medalistka Mistrzostw Polski w biegu przełajowym (MPP), 1972 – 1980. 5-krotna mistrzyni Polski na dystansach 1500 i 3000m, w latach 1973 – 1976. Aktualnie jest trenerką AZS – UWM, Olsztyn

Renata Pentlinowska (ur. 1950, Neptun Gdańsk, Bałtyk Gdynia) – w PMŚ w drużynie startowała 74 – 78. 3-krotna złota medalistka Mistrzostw Polski (MP) w Maratonie; 7-krotna wicemistrzyni Polski, 1500, 3000, cross, 20km. Ogółem w MP zdobyła 18 medali (4-7-7). 3-krotnie ukończyła NYCM (83-85), najlepiej na 7 miejscu. Rekord życiowy 2:32,30 – był to wówczas (6.IV.1986) najlepszy wynik w Polsce. Biega nadal, startuje w MP Masters.

Celina Magala – Sokołowska (ur. 1954, Budowlani Kielce, Wisła Kraków). W PMŚ startowała 74-78. 5 startów w MP na stadionie, w crossie i na hali: 21 medali (13-2-6), w tym 2 złote i 2 srebrne w crossie. 3-krotnie wystąpiła w PE: 77-81. Rekordzistka Polski:

1500m: 4:0,75 (1977r. Helsinki)
3000m: 8:58,23 (1979r. Poznań)

Magala odznaczona była Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Jest dyrektorem sportowym K.S. Wisła Kraków.

Zofia Kołakowska – Siennicka (ur. 1948, Spójnia Warszawa, Gwardia Olsztyn). Srebrna medalistka indywidualnie w Crossie Narodów 1970. Srebro zdobyła w Europejskich Igrzyskach Halowych (69) i brązowy medal w Halowych Mistrzostwach Europy (1970 – 800m). 4-krotna mistrzyni Polski i 4-krotna rekordzistka Polski na dystansach 800m (2:05,08), 1500m (4:18,6) w latach 72,71.

Danuta Siemieniuk (ur. 1951, Podlasie Białystok), w PMŚ 2-krotnie startowała w drużynie: 74, 75. W MP w Crossie 2-krotnie zajęła 4 miejsce w latach 73, 74, zdobyła srebrny medal na dystansie 800m w 1974 roku.

Urszula Prasek (ur. 1952, Pomorze Stargard), 3-krotnie w drużynie PMŚ: 74, 75, 76. W MP 1976 roku, cross – złoty medal. Razem w MP i HMP zdobyła 8 medali (4-3-1), na dystansach 1500m i 3000m. Na HME – 1974 r. - zajęła 7 miejsce na 1500m i 16. na 3000m. W latach 1972 – 1976 8-krotnie reprezentowała Polskę w meczach międzypaństwowych, odnosząc jedno zwycięstwo indywidualne.

Ewa Kuty (ur. 1953, WKS Oleśniczanka), W 1977 roku zdobyła brązowy medal w PMP, a w latach 73 – 78, 4-krotnie zajmowała miejsca w finałowej ósemce. W PMŚ w drużynie startowała w 1974, 77.

Monika Geisler (ur. 1950, Gwardia Warszawa), w PMŚ 76, 77, 78, w PMP indywidualnie w ósemce była 6-krotnie w latach 75, 76, 78. W MP 1500m w 1975 roku zajęła 6 miejsce. Po zakończeniu kariery przez wiele lat pracowała w biurze PZLA.

Agnieszka Duplicka (ur. 1955, Górnik Wałbrzych), w PMŚ 76 w drużynie. W PMP 3-krotnie w finałowej ósemce, w MP 1500m, 3000m, w latach 74, 75 2-krotnie na 6 miejscu.

Danuta Zblewska (ur. 1957, Bałtyk Gdynia), w PMŚ drużynowo 1978r. W MP na dystansie 3000m zajęła 4 miejsce.

Gabriela Górzyńska (ur. 1956, Zawisza Bydgoszcz),. W PMŚ 78 – 5 miejsce drużyna. W PMP 7 startów, 5 medali (1-2-2). 5-krotna złota medalistka MP, 3-krotnie – 20km; jeden raz w maratonie. Drugi medal w maratonie – srebrny – oraz na dystansie 5000 i 10,000m również medale srebrne w latach 1979-89. Rekordzistka Polski w maratonie 2:38,14 (Berlin, 85) – był to najlepszy wynik w historii polskiej LA.

Renata Pyrr – Kokowska (ur. 1958, Orzeł Wałcz). W Glasgow w PMŚ 20-letnia wówczas Renata zajęła indywidualnie 27 miejsce na dystansie 4700m z czasem 17:36. Było to 2 miejsce wśród Polek, a 3 na świecie pośród juniorek młodszych i starszych. Nie było wówczas podziału na kategorie wiekowe. Na tych mistrzostwach złoty medal zdobyła późniejsza 5-krotna indywidualna mistrzyni świata – Grete Waitz, Norwegia. Renata jako pierwsza z Polskich biegaczek wpisała się na listę zwyciężczyń wielkich maratonów światowych. Miejsce w historii biegów ulicznych zapewniły jej 3 zwycięstwa w Maratonie Berlińskim 1988, 90, 93.

W 1990 roku zwyciężyła w Maratonie Amsterdam, a w 1992 roku była druga w Maratonie Londyn. 4-krotnie była też na drugim miejscu w Berlinie i jeden raz na trzecim, w tym samym mieście (1988-98). Szósta zawodniczka Pucharu Świata w Maratonie (Londyn 1991). Rekord życiowy: 2:26,20 (1993 rok, Berlin).

1974 r. - Monza, ITA

Mężczyźni – indywidualnie i drużynowo:

3 medale dla Belgów, 2 złote i 1 brązowy, Karel Lismont (49): 2-krotny medalista olimpijski w maratonie: Monachium srebrny medal i Montreal – brązowy medal, w obu przypadkach za Frankiem Shorterem (USA). Lismont w ME 71 – 82 zdobył 3 medale: 1 złoty i 2 brązowe. Wygrał maratony: 2-krotnie w Hamburgu, 86, 87; W Amsterdamie, 76; w Berlinie, 83

Srebrny medal: Mariano Haro, ESP – wizytówka 1973

Juniorzy – indywidualnie:

ZŁ: Rieh Kimball, USA, 21:31 - ustaliłem, że wówczas złoty medalista, dziś jest biznesmenem prowadzącym rozgłośnie radiowe i telewizyjne, głównie reklamowe, w których nie zapomina o sporcie.

SR: Venanzio Ortis, ITA, 21:33 - złoty medalista na dystansie 5000m i srebrny na dystansie 10,000m w ME 78, Praga. Ortis w tej edycji zdobył srebrny i brązowy medal.

Na tych mistrzostwach Europy, Polski zawodnik Jerzy Kowol zajmując 10 miejsce w biegu 10,000m ustanowił do dziś aktualny rekord Polski: 27:53,61

BR: John Treacy, (57), IRL, - dwa złote medale zdobędzie w kategorii seniorów w 1978 i 79 roku, i dwa brązowe w kategorii juniorów oraz srebrny medal w klasyfikacji drużynowej. Podczas zawodów w Limerick wywalczy srebrny medal w klasyfikacji drużynowej. W Igrzyskach Olimpijskich 1984, w biegu maratońskim zdobędzie srebrny medal. Rekord życiowy: 2:09,15 w 1988 roku.

Kobiety:

Ponownie wygrała włoszka Paola Pigni (50) – 12:42, wizytówka 73.
Srebrny medal Nina Holmen, FIN – 12:48, która w karierze zdobyła złoty medal w ME 74, na dystansie 3000m. Startowała w Igrzyskach Olimpijskich w Montrealu.
Brązowy medal Rita Ridley, ANG – rekordy życiowe: 1500m – 4:12:65; 3000m – 9:13,6.

W latach 1975-78 podział medali we wszystkich 3 biegach rozgrywanych w każdej edycji był następujący: USA 14, ESP 11, ANG 10, ZSRR 7. Pozostałe kraje , które zdobywały w wyżej wymienionych latach to: BEL 5, po trzy medale: NZL, IRL, CAN; po dwa medale: SCO, POL, POR, FRA, ITA, ROM.

1975 – Rabat, Maroko

Mężczyźni – indywidualnie:

ZŁ: Jan Stewart, SCO - 35:20
SR: Mariano Haro, ESP - 35:21
BR: Bill Rodgers, USA - 35:25

Drużynowo:

ZŁ: NZL - 127p
SR: ANG - 198p
BR: BEL - 211p

Juniorzy – indywidualnie:

ZŁ: Bobby Thomas, USA - 21:00
SR: Jose Luis Gonzalez, ESP - 21:18
BR: John Treacy, IRL - 21:23

Drużynowo:

ZŁ: USA - 29p
SR: IRL - 35p
BR: ESP - 44p

Kobiety – indywidualnie:

ZŁ: Julie Brown, USA - 13:42
SR: Bronisława Ludwichowska, POL - 13:47
BR: Carmen Valero, ESP - 13:48

Drużynowo:

ZŁ: USA - 44p
SR: NZL - 50p
BR: POL - 61p

Czołowi zawodnicy tego okresu:

1975 – złoty medalista Jan Stewart, 49, SCO 35:20 – mistrz Europy 5000m Ateny 69. Ten sam rok – złoto w Europejskich Igrzyskach Halowych, 3000m – Katowice. W roku 1970 zdobył złoty medal na Igrzyskach Wspólnoty Brytyjskiej, 5000m. W 1972 roku na Igrzyskach Olimpijskich w Monachium zdobył brązowy medal na dystansie 5000m.

W tej samej edycji brązowy medal zdobył Bill Rodgers, 47, USA 35:28
Bill 4-krotnie w latach 1975-1980 wygrał dwa największe maratony świata: Boston i NYCM. Wygrał również maraton elitarny w Japonii: Fukuoka. Razem w karierze ukończył 60 maratonów, w latach 1973-2009. Od 2:09,27 (1979r.) - 2:11,08 (1982r.) - 2:20,46 (1990r.). Startował na Igrzyskach Olimpijskich w Montrealu.

Kobiety:

ZŁ – Doris Brown, USA, 13:42 – amerykańska zawodniczka, która w Crossie Nardów zdobyła 7 złotych medali indywidualnie i drużynowo. Była pierwszą kobietą na świecie, która pokonała dystans 1 mili poniżej 5 minut (4:52). Brown reprezentowała Stany Zjednoczone na Igrzyskach Olimpijskich w Meksyku na dystansie 800m, zdobywając 5 miejsce (2:03,98). W 1976 roku wygrała maraton w Vancouver i zajęła 2 miejsce w NYCM.

BR – Carmen Valerio, ESP, 13:48

1976 Chepstow

Mężczyźni – indywidualnie:

ZŁ: Carlos Lopes, 47, POR - maratończyk, mistrz i wicemistrz olimpijski, złoto zdobył w 1984 roku w Los Angeles, a srebro w 1976 roku w Montrealu, na dystansie 10,000 metrów. W PMŚ zdobył 3 złote medale, wszystkie indywidualnie, oraz 2 srebrne i 1 brązowy drużynowo, w latach 1976-1985. 20.IV.1985 roku w Rotterdamie ustanowił najlepszy wynik na świecie w maratonie 2:07,12. Był pierwszym człowiekiem, który przebiegł maraton poniżej 2:08. Wynik z Igrzysk Olimpijskich 84 to 2:09,21 – jako rekord olimpijski przetrwał do Igrzysk w Pekinie 2008, poprawił go na 2:06,32 Samuel Wanjiru, Kenia, 1986-2011. Był to pierwszy złoty medal dla Kenii w maratonie mężczyzn.

Juniorzy – indywidualnie:

ZŁ: Eric Hulst, USA - 23:54
SR: Thom Hunt, USA - 24:07
BR: Nat Muir, SCO - 24:17

Juniorzy – drużynowo:

ZŁ: USA - 16p
SR: ESP - 60p
BR: ANG - 91p

Kobiety – indywidualnie:

ZŁ: Carmen Valero, ESP, 16:20 - Carmen powtórzy swój sukces w następnym roku, w PMŚ zdobędzie 2 złote medale i 1 brązowy indywidualnie.

SR: Tatiana Kazankina (51), ZSRR 16:39 - zdobyła podczas Igrzysk Olimpijskich w Montrealu 2 złote medale na 800 i 1500m. Tytuł mistrzyni olimpijskiej na 1500m obroniła 4 lata później w Moskwie. Zdobyła też brązowy medal mistrzostw świata w Helsinkach (1983) na 3000m i złoty medal na tym samym dystansie podczas Zawodów Przyjaźni w 1984 roku. 7-krotnie ustanawiała rekordy świata na: 800m, 1500m, 3000m. We wrześniu 1984 roku odmówiła poddaniu się badaniom antydopingowym, za co otrzymała dyskwalifikację, po której nie wznowiła kariery.

BR: Gabriella Dorio, ITA - 16:56 - 5-krotna uczestniczka finałów olimpijskich 1976 - 1984, na dystansach 800 i 1500m. Najwyższe miejsce – złoty medal 84r., 1500m, 4:03,25. W PMŚ w tej edycji oprócz brązowego medalu indywidualnie zdobyła srebro w klasyfikacji drużynowej. W latach 1975-91 startowała w Igrzyskach Śródziemnomorskich, ME i HME oraz w Uniwersjadzie, zdobywając 11 medali, w tym 4 złote. W latach 1974 – 1984 w Mistrzostwach Włoch na stadionie zdobyła 17 złotych medali. W mistrzostwach halowych 4 złote medale, w crossie 2 złote medale. Razem 23 złote medale w karierze.

1977 – Düsseldorf

Mężczyźni – indywidualnie:

ZŁ: Leon Schots (52), BEL - 37:43 - oprócz złotego medalu indywidualnie – złoty medal w klasyfikacji drużynowej w tej samej edycji. Był w światowej czołówce biegaczy przełajowych. 11-krotny mistrz Belgii – pierwszy tytuł zdobył w 1974 roku na dystansie 1500m. Zdobył brązowy medal w Waregem, wśród juniorów. Piąty w Limerick, czwarty we Francji w PMŚ. Uczestniczył w Igrzyskach Olimpijskich 1980, 1984.

SR: Carlos Lopes, wizytówka wcześniej 76, POR, 37:49
BR: Detlef Uhlemann, RFN, 37:53

Mężczyźni drużynowo:
ZŁ: Belgia - 126p
SR: ANG - 129p
BR: ZSRR - 144p

Juniorzy – indywidualnie:

ZŁ: Thom Hunt, USA - 23:15
SR: Santiago Llorente, ESP - 23:28
BR: Ari Paunonen, FIN - 23:29

Juniorzy – drużynowo:

ZŁ: USA - 36p
SR: ESP - 40p
BR: CAN - 67p

Kobiety – indywidualnie:

ZŁ: Carmen Valero, ESP - 17:26
SR: Ludmiła Bragina (43), ZSRR - 17:28 - Mistrzyni Olimpijska z Monachium w biegu na 1500m, wicemistrzyni Europy w biegu na 3000m (74). Halowa wicemistrzyni Europy w biegach na 1500m, 800m w latach 72, 70. 5-krotna rekordzistka świata na dystansie 1500m i 3000m (4:01,4; 8:27:12)

BR: Giana Romanova, ZSRR- 17:35

Kobiety – drużynowo:

ZŁ: ZSRR - 15p
SR: USA - 48p
BR: NZL - 76p

1978 – Glasgow

Seniorzy:

ZŁ: John Treacy, IRL, wizytówka 74 - 39:25
SR: Aleksander Antipow, ZSRR - 39:28
BR: Karel Lismont, BEL, wizytówka 74 - 39:32

Seniorzy – drużynowo:

ZŁ: FRA - 151p
SR: USA - 156p
BR: ANG - 159p

Juniorzy – indywidualnie:

ZŁ: Mick Morton - 22:57
SR: Rob Earl, CAN - 23:10
BR: Francisco Alario, ESP - 23:11

Juniorzy drużynowo:

ZŁ: ANG - 53p
SR: CAN - 53p
BR: ESP - 54p

Kobiety – indywidualnie:

ZŁ: Grete Waitz, NOR - 16:19 - jJedna z dwóch Norweskich biegaczek (1953 – 2011) złota medalistka pierwszych Mistrzostw Świata w biegu maratońskim (Helsinki 1983), srebrna medalistka pierwszego olimpijskiego maratonu kobiet (Los Angeles 1984). 5-krotna złota indywidualna mistrzyni PMŚ. Brązowa medalistka ME na dystansach 1500 i 3000m, w latach 1974 i 1978. 9-krotnie wygrała NYCM. 4-krotnie ustanawiała najlepszy wynik kobiecego maratonu (2:25,28)

SR: Natalia Marasescu, ROM - 16:49 - w PMŚ oprócz srebrnego medalu, złoty drużynowo 78r., srebrny indywidualnie w ME dwa razy srebrny, Praga 1500 i 3000m. W HME w Katowicach 2 razy złoty medal 1500 i dwa razy srebrny w Monachium 1976,1978, 1500m.

BR: Maricica Puica (50), ROM - 16:59 - w PMŚ brązowy indywidualnie i złoty drużynowo. Złoto zdobyła również w biegu na dystansie 3000m i brązowy na 1500m, w Los Angeles na Igrzyskach Olimpijskich. Wicemistrzyni Świata z Rzymu 1987 i brązowa medalistka HMŚ z Indianapolis 1987, w biegu na 3000m. 2-krotna MŚ w biegach przełajowych 1982 i 1984, srebrna 1982 i brązowa 1989 medalistka HME na tym samym dystansie. 3-krotna rekordzistka świata: 1 mila 4:17,44, 1982r. ; 2000m 5:33,5, 1979r. Poprawiła w 1986 roku na 5:28,69

Kobiety – drużynowo:

ZŁ: ROM - 30p
SR: USA - 37p
BR: ANG - 55p

1979 – Limerick

Siódme MŚ w biegach przełajowych.

Seniorzy – indywidualnie:

ZŁ: John Treacy, IRL, wizytówka 74 - 37:20

SR: Bronisław Malinowski, (1951-1981) zginął na moście w Grudziądzu, 37:29. Mama – rodowita Szkotka z Edynburga. Dziś ma 82 lata i wszystko pamięta, i powtarza ciągle „dlaczego On”. Mówi o nim często: zwykły chłopak z Rulewa. Prosty, nieśmiały, a jednak ciągle mi go brak. Nie miał kompleksów i umiał się znaleźć wśród wielu ludzi, jak również w blasku flashy i reflektorów. Swoją przyszłość widział po drugiej stronie kuli ziemskiej. Znalazł się jednak znacznie dalej – po drugiej stronie życia. ”Barwy biało-czerwone zostawić na ziemi trzeba, Orła i jego koronę zastąpisz błękitem nieba”.

Jego główną konkurencją sportową, w której startował na 3 Igrzyskach Olimpijskich był bieg na dystansie 3000m z przeszkodami: w Monachium – 4 miejsce; w Montrealu – srebrny medal; w Moskwie – złoty medal; w ME juniorów i seniorów w latach 1970 – 1978 zdobył 3 złote medale, na dystansie 3000m pp. Do dzisiaj jest posiadaczem rekordów Polski: 3000m pp (8:09,11) Montreal 76; 5000m (13:17,69) Sztokholm 76. 23 razy reprezentował Polskę w meczach międzynarodowych, w Limerick z kolegami z reprezentacji Polski zdobyli 7 miejsce w klasyfikacji drużynowej.

Oto oni:

Bogusław Mamiński (55, WKS Oleśniczanka i Legia Warszawa) zajął 12 miejsce z czasem 38:04, 2-krotny wicemistrz Świata i Europy w biegu przeszkodowym 83,82. Dwukrotnie startował na tym dystansie w Igrzyskach Olimpijskich dochodząc do finału. W Moskwie był 7., w Seulu – 8 miejsce. Zwyciężył w Pucharze Świata i Pucharze Europy 81 i 83. 10 razy zdobył mistrzostwo Polski na dystansach 5000m i 3000m pp, 83-87. W biegu przełajowym był Mistrzem Polski 3-krotnie, w latach 78-93.

Zbigniew Pierzynka (51, Wisła Kraków) zajął miejsce 77 z czasem 39:35, w latach 73-84 w MP zdobył 13 medali (6-2-5), cross, 20km, 25km, maraton, 5 i 10km. Olimpijczyk z Moskwy – maraton, 26 miejsce. W roku 1982 wygrał Maraton Warszawski. Rekord życiowy w maratonie 2:12,21 – 1986 r. MP Dębno.

Ryszard Kopijarz (52, Górnik Brzeszcze) zajął 61 miejsce z czasem 39:20, wystąpił w finałach Pucharu Europy w 1977 roku na dystansie 5000m, zajmując 5 miejsce. 1979 roku na dystansie dwa razy dłuższym był również na miejscu piątym. Startował na ME w 1978 roku w Pradze na dystansie 10,000m, zajął 17 miejsce. Zdobył 6 tytułów Mistrza Polski w latach 1976-1982 na dystansach 5, 10, 20 i w maratonie. W biegu na 10,000m posiada drugi wynik (27:56,06) w historii Polskiej LA. 16 startów w reprezentacji Polski odnosząc 3 zwycięstwa indywidualne.

Maciej Kunicki (56, Śląsk Wrocław) zajął 23 miejsce z czasem 38:30, wicemistrz Polski z 1981 roku w biegu przełajowym. W 1977 roku w MP na dystansie 5000m zajął 7 miejsce, a w 1979 roku 5 miejsce.

Eugeniusz Stacha (56, ROW Rybnik) zajął 145 miejsce z czasem 41:02, w roku 1980 w przełajowych MP zdobył srebrny medal. W latach 1977 – 1981 w MP zdobył 4 medale: 2 srebrne i 2 brązowe na 5 i 10 tys. metrów.

BR: Aleksander Antipow, ZSRR - 37:30

Bieg ukończyło 187 zawodników. Drużyna Polska zajęła 7 miejsce – 320 punktów.

Seniorzy – drużynowo:

ZŁ: ANG - 119p
SR: IRL - 198p
BR: ZSRR - 210p

Juniorzy – indywidualnie:

ZŁ: Eddy De Pauw (60), BEL - 23:02 - w 1979 roku zdobył w Bydgoszczy srebrny medal ME juniorów w biegu na 5000 metrów (13:52,19), w tym samym roku zdobył w Limerick tytuł Mistrza Świata Juniorów, a w 1980 roku w Paryżu zdobył brązowy medal w tych samych zawodach, lecz w klasyfikacji drużynowej i wśród seniorów. 3-krotnie zdobył tytuł Mistrza Belgii: na dystansach 5000m, 10,000m i w biegu przełajowym.

BR: Steve Binns (60), ANG - 23:09 - w 1979 roku w ME Juniorów w Bydgoszczy na dystansie 5000m zdobył złoty medal. W Limerick w kategorii juniorów złoto indywidualnie, a w 87 roku w Warszawie srebrny medal drużynowo w kategorii seniorów.

Juniorzy – drużynowo:

ZŁ: ESP - 57p
SR: ANG - 74p
BR: ZSRR - 75p

Bieg ukończyło 90 zawodników, a sklasyfikowano 16 drużyn.

Kobiety – indywidualnie:

W konkurencji kobiet zeszłoroczny sukces powtórzyła Grete Waitz – 16:48, NOR, wizytówka wcześniej. Prowadząc od startu do mety wyprzedziła z przewagą 26 sekund Raisę Smiechnową, która zdobyła srebro. Rosjanka w swojej karierze zdobyła brązowy medal MŚ w maratonie w 1983 roku. Brązowy medal również w maratonie w Zawodach Przyjaźni w 1984 roku. Liczne medale MŚ w przełajach, m.in.: Limerick – srebro indywidualnie oraz w drużynie; Rzym 1982 – złoty medal drużynowo. 2-krotna uczestniczka Igrzysk Olimpijskich 1976 i 1988, 1500m
Brązowy medal dla Amerykanki E. Goodail – 17:18. W dziesiątce klasyfikacji znalazły się 3 Amerykanki, 2 Rosjanki, po jednej RFN, NOR, IRL, ANG i ITA. Drużynowo sklasyfikowano 16 zespołów, a indywidualnie 98 zawodniczek ukończyło bieg.

ZŁ: USA - 29p
SR: ZSRR - 48p
BR: ANG - 68p

Polki nie startowały. Do opisu zawodów w Limerick należy dodać, że przedstawiciele Czechosłowacji, Austrii, Libanu i Izraela startowali tylko w konkurencji indywidualnej. Łącznie w tej edycji startowali przedstawiciele 29 krajów, co stanowi nowy rekord tej niezmiernie interesującej imprezy. Na starcie 3 biegów stanęło 400 zawodników, a ukończyło 375.

1980 – Paryż

Seniorzy – indywidualnie:

ZŁ: Craig Virgin, USA - 35:01 (wizytówka rok 1981)
SR: Hans-Jurgen Orthmann, RFN - 35:07
BR: Nick Rose, ANG - 35:09

Srebrny medalista - Orthmann - w ME juniorów w 1973 roku zdobył złoty medal na dystansie 3000m oraz w Halowych Mistrzostwach Seniorów w roku 1980; brązowy medal na tym samym dystansie. W PMŚ w latach 1983 – 1986 wśród seniorów w klasyfikacji drużynowej zdobył 2 srebrne i 2 brązowe medale, a w klasyfikacji indywidualnej w tym samym czasie zajął miejsca: 30, 6, 16, 13.

Seniorzy – drużynowo:

ZŁ: ANG - 100p
SR: USA - 163p
BR: BEL - 175p

Juniorzy – indywidualnie:

ZŁ: Jorge Garcia, ESP - 22:17
SR: Walerij Grjaznow, ZSRR - 22:23
BR: Ed Eyestone, USA - 22:27

Juniorzy – drużynowo:

ZŁ: ZSRR - 50p
SR: USA - 75p
BR: ESP - 79p

Kobiety – indywidualnie:

ZŁ: Grete Waitz, NOR - 15:05
SR: Irina Bondarczuk, ZSRR - 15:49
BR: Jelena Czerniszewa, ZSRR - 15:52

Kobiety – drużynowo:

ZŁ: ZSRR - 15p
SR: ANG - 49p
BR: USA - 49p

W drużynie Angielskiej indywidualnie na 7 miejscu Penny Forse, która rozpoczęła bieganie w wieku 15 lat, była mistrzynią szkół angielskich w biegach średnich. Będąc w Collegu startował w zawodach akademickich. Uczestniczyła również w Igrzyskach Olimpijskich w Montrealu, a startując na dystansie 1500m uzyskiwała wynik w granicach 4:13. W kategorii wiekowej K45 pobiegła maraton w 2:55, pół maraton 1:12, 10 kilometrów 36:00. Penny jest najlepszą biegaczką z kategorii Masters w Wielkiej Brytanii – K45.

W drużynie USA indywidualnie na 5 miejscu była Jan Merrill, która w karierze biegała średnie dystanse w latach 1978 – 1983, startując w PMŚ zajęła miejsca w drużynie: 1, 2, 5; indywidualnie dwa miejsca 7, jedno 2 i jedno 13. W roku 1976 startując na Igrzyskach Olimpijskich na dystansie 1500m zajęła 8 miejsce.

W latach 1973 – 1980 w klasyfikacji medalowej seniorów, seniorek i juniorów indywidualnej i drużynowej podział medali jest następujący:

ANG - 27 w tym 10 złotych
USA - 21 w tym 10 złotych
ESP - 18 w tym 5 złotych
ZSRR - 18 w tym 4 złote
BEL - 15 w tym 7 złotych

1981 – Madryt

Dziewiąte MŚ w biegach przełajowych odbyły się w Madrycie 28.III.1981 roku. Tak jak w poprzednich edycjach zawody rozegrano na hipodromie La Zarzuela. W 3 biegach objętych programem mistrzostw wystartowało ponad 500 zawodników, w tym w biegu seniorów drużyna Polska: Bronisław Malinowski – DNF, Bogusław Mamiński – DNF. Polska drużyna pozbawiona swoich najlepszych biegaczy zajęła 21 miejsce na 27 sklasyfikowanych. Było to najgorsze miejsce w historii MŚ (73-81). Pozostali nasi zawodnicy zajęli następujące miejsca:

Daniel Jańczuk (52), Śląsk Wrocław. W wyżej wymienionych zawodach zajął 83 miejsce. W karierze zdobył 3 medale PMP, dwa złote medale i jeden brązowy. W MP i HMP w latach 72 – 83 na dystansie 1500m, 5000m i 10,000m zdobył 11 medali (1-7-3). Startował w ME i w Pucharze Europy oraz w meczach reprezentacji kraju w latach 74, 76. Ryszard Kopijarz (52), Górnik Brzeszcze. W Madrycie zajął 96 miejsce. Wizytówka 79r.

Bogumił Kuś (57), WKS Oleśniczanka – miejsce 98. W MP w latach 81 – 84 zdobył 6 złotych medali (cross, 10km, maraton). 21.IV.1985 w Maratonie Londyńskim ustanowił najlepszy wynik w Polsce – 2:11,43. W latach 81 do 84 startował 5 meczach reprezentacji Polski. 5 i 10 tysięcy metrów – odnosząc 1 zwycięstwo indywidualnie.

Krzysztof Wesołowski (56), Śląsk Wrocław – miejsce 107. W latach 80-tych ubiegłego wieku obok Bogusława Mamińskiego należał do ścisłej czołówki światowej w biegu przeszkodowym. Olimpijczyk z Moskwy. 28 czerwca 1984 roku ustanowił w Oslo najlepszy wynik świata na dystansie 2000m pp – 5:20,00. Wynik ten jest do dziś rekordem Polski.

Bogusław Psujek (1956-1990), WKS Oleśniczanka – w karierze zwyciężył w maratonach w Berlinie (86) i w Beppu (90). W 1987 roku w Londynie ustanowił najlepszy wynik w polskim maratonie – 2:10,26. Jesto to 7 wynik w historii polskiej LA. Zdobył 10 medali w MP i HMP, w tym 3 w crossie. W Madrycie na 111 miejscu.

Paweł Lorens – (1958-2010), Górnik Brzeszcze. W Madrycie na 202 miejscu. Startował w biegach maratońskich m.in. Melbourne, Rzym, Tokyo, Monachium, Barcelona. Największe sukcesy na tym dystansie odniósł w 1986 roku zwyciężając w Walencji i w Calvii. W MP w biegach ulicznych na dystansie 20km zdobył w latach 83 – 85 3 złote medale oraz srebrny i brązowy w latach 87 i 82.

Maciej Wawrzykowski – członek IAAF – Komisji biegów ulicznych i przełajowych napisał: Mistrzostwa Świata w przełajach są przede wszystkim mistrzostwami drużynowymi, choć zwycięzcy indywidualni ogłaszani są Mistrzami Świata. Na starcie biegu seniorów stanęło 31 drużyn z 5 kontynentów: Europy, Ameryki Płn, Afryki, Azji, Oceanii.

Seniorki reprezentowały 22 zespoły narodowe, a juniorzy 20. Konkurencję drużynową ukończyło 27 zespołów męskich, 20 kobiecych i 19 juniorskich.
9 mistrzostwa Świata w Madrycie charakteryzowały się znacznym wzrostem popularności, liczniejszym udziałem coraz to nowych krajów – wystartowały tu: Arabia Saudyjska, Angola, Kenia, ale przede wszystkich poważnym wzrostem poziomu sportowego.

Bieg seniorów wygrał amerykański biegacz Craig Virgin – 12km pokonał w czasie 35:05, który specjalnie przygotowywał się do tych zawodów w górach. Amerykański biegacz Craig Virgin w PMŚ zdobył 9 medali: 2 złote indywidualnie, 5 srebrnych w drużynie, 2 brązowe również w drużynie. Dokonał tego w latach 1978-1986.

Etiopczycy wygrali z dużą przewagą klasyfikację drużynową – 81 punktów. Srebro dla USA – 114p; brąz – Kenia 220p. O poziomie sportowym tego biegu świadczy fakt, że mistrz olimpijski z Moskwy – Etiopczyk – Miruts Yifter wszedł do punktacji drużynowej jako piąty z ekipy z 15 czasem w klasyfikacji indywidualnej.

Drugie miejsce wśród seniorów indywidualnie zajął Etiopczyk– Mohammed Kedir (53) – 35:07. W Rzymie zdobędzie złoty medal. W punktacji drużynowej oraz indywidualnej, a w trzech kolejnych mistrzostwach 83, 84, 86 zdobędzie 2 medale złote i 1 srebrny w drużynie. Kedir to również olimpijczyk z Moskwy, gdzie zdobył brązowy medal na dystansie 10,000m;

Brązowy medal zdobył Portugalczyk – Fernando Mamede (51) – to jedyny medal jaki zdobył w karierze. 3 starty w Igrzyskach Olimpijskich, 3 w ME, 1 w MŚ - każdy zakończony porażką, tak jak ten olimpijski w Los Angeles. „Po kilku okrążeniach rekordzista świata (27:13:81) zszedł z bieżni. Nie był chory, nie doznał urazu podczas biegu, po prostu zrobił to ze strachu. W jego karierze ten problem uwidaczniał się od początku. W 1987 roku Fernando podjął jedyną maratońską próbę. Na debiut wybrał sobie elitarny maraton W Fukuoce. Po 21 km biegnąc w czołówce – zszedł z trasy. Karierę sportową zakończył w 1990 roku, mając 39 lat.
Wszedł do grona 3 wielkich rekordzistów bez medali.

Juniorzy

W konkurencji indywidualnej zwyciężył wprawdzie Tunezyjczyk Mohammed Chouri – 22:04, ale ton rywalizacji nadawała drużyna Stanów Zjednoczonych, niezwykle wyrównana i skuteczna. Liderem zespołu był Keith Brantty na czele – brązowy medalista w klasyfikacji indywidualnej 22:07. Cała czwórka amerykanów, która wypracowała czas dla drużyny zmieściła się w pierwszej dziesiątce indywidualnej klasyfikacji.

Wśród kobiet postacią numer jeden była Grette Waitz, NOR, 14:07, wizytówka wcześniej. Klasyfikację drużynową wygrały zawodniczki ZSRR – 24 punkty; Srebrny medal – USA: 36 punktów; brązowy medal – ITA: 89 punktów.

W Madrycie wśród seniorów wyróżnić trzeba Roberta de Castello. Mistrz Australii w maratonach i półmaratonach w latach 1979 – 88. 2-krotnie zwyciężył w Maratonie Rotterdam – 2:08,37, w latach 83 i 91. Wygrał również Boston Maraton. Mistrz Świata z Helsinek w maratonie – 1983. 4-krotnie uczestniczył w Igrzyskach Olimpijskich: Moskwa, Los Angeles, Seul, Barcelona.

W dziesiątce w Madrycie po dwóch zawodników miały ekipy USA i Etiopii.

1982 – Rzym

Początkowo PMŚ w tej edycji miały się odbyć w Warszawie. Na przeszkodzie stanął stan wojenny.

Seniorzy:

złoty medal zdobył Mohammed Kedir (53), ETH – 33:40;
srebrny medal: Alberto Salazar (58), USA – 33:44;
brązowy medal: Rod Dixon (50), NZL – 34:01

Złoty medalista w roku 1981 zdobył srebrny medal indywidualnie i drużynowe złoto, w PMŚ w latach 81 – 86 zdobył 7 medali -5 złotych i 2 srebrne indywidualnie i drużynowo.

Salazar w latach 80 – 82 wygrał 4 maratony, 3-krotnie NYCM i Boston Marathon z najlepszym wynikiem 2:08,13 (81 NYCM). Wygrał też maraton w Japońskiej Fukuoce. Obecnie jest trenerem amerykańskich długodystansowców, m. in. wicemistrza olimpijskiego na dystansie 10,000m – Galena Ruppa. Salazar przygotował również zawodnika Mo Faracha – GBR – do Igrzysk Olimpijskich Londyn 2012. Skutkiem tego przygotowania były 2 złote medale na dystansach 5 i 10 tysięcy metrów. Salazar znany jest z tego, że stosuje niekonwencjonalne metody treningów dla długodystansowców. Rod Dixon (NZL) – brązowy medalista – olimpijczyk z Monachium 72 na dystansie 1500m zdobył brązowy medal. Maratończyk 1982 roku NZL, Auckland – 2:11,21 – pierwsze miejsce.

1983 – wygrał NYCM – 2:08,59 – rekord życiowy
1984 – Igrzyska Olimpijskie – maraton 2:12,57 – 10 miejsce
W 1976 roku na Igrzyskach w Montrealu na dystansie 5000m zajął 5 miejsce.

W dziesiątce tej edycji trzech Brytyjczyków po dwóch ETH i NRD. 7 miejsce zajął Alberto Cova, ITA. Włoch w pierwszych mistrzostwach świata – Helsinki 83 – zdobył złoty medal na dystansie 10,000m – 28:01,04. Również jest złotym medalistą olimpijskim na tym samym dystansie w Los Angeles. Złoto i srebro w ME 82, 86 – 10,000m.

W biegu seniorek na dystansie 4600m startowały nasze zawodniczki – na koszt włochów. 23 miejsce zajęła Maria Bąk (Pomorze Stargard) – złota medalistka PMP 82; 40 miejsce z wynikiem 15:34 zajęła Renata Kokowska (Orzeł Wałcz), wizytówka wcześniej. Wicemistrzyni Polski 82; 45 miejsce z wynikiem 15:47 zajęła Wanda Panfil-Gonzales (mąż był trenerem, Meksykanin). 7 miejsce w PMP 82, a pierwsze rok wcześniej. 2-krotna olimpijka w Seulu i w Barcelonie na dystansie maratońskim, zawsze 22 miejsce.

Mistrzyni Świata w maratonie: Tokyo 1991. W latach 1990 – 91 wygrała największe maratony na świecie: Londyn, NYCM, Nagoya, Boston – gdzie uzyskała najlepszy wynik polskiej maratonki 2:24,18. Jest 14-krotną mistrzynią Polski.
61 miejsce z wynikiem 15:50 – Stanisława Fedyk (Śląsk Wrocław). Brązowa medalistka PMP 81, 5 miejsce PMP 82. 83 miejsce z wynikiem 16:18 – Ewa Wrzosek (Pomorze Stargard). Brązowa medalistka PMP 82. W latach 1983, 84, 85 w MP w biegu maratońskim zdobyła 3 brązowe medale. W 1987 roku wygrała maraton w Walencji.

Drużynowo Polki zajęły 10 miejsce – 179 punktów. Złoty medal w tej klasyfikacji dla ZSRR – 44 punkty; srebro: ITA – 57 punktów; brąz: GBR – 67 punktów.

W PMŚ seniorek medale podzieliły między sobą: Rumunki zajęły 1 i 2 miejsce: Maricica Puica 14:38 oraz Fita Lovin 14:40; brązowy medal dla Norweżki – Grety Waitz. W dziesiątce 2 Rumunki, 2 Norweżki: 6 miejsce Ingrid Kristiansen; 2 Włoszki, 2 Rosjanki; po jednej zawodniczce NZL, USA.

Juniorzy – Polacy nie startowali.

Na dwóch pierwszych miejscach Etiopczycy 22:45 i 22:46, na 3 miejscu z brązowym medalem Włoch Stefano Mei 22:48. Zawodnik ten w ME i HME zdobył 4 medale (1-2-1) na dystansach 5000, 10000 i 3000 m. W latach 1986 – 1990 startował w półfinałach MŚ 83 i Igrzysk Olimpijskich 84 na dystansie 1500m. Zwyciężył na Uniwersjadzie w Kobe w 1985 roku – 5000m – i 1989 roku w Disburgu. Na Igrzyskach Olipijskich w Seulu zajął 7 miejsce na 5000m. 8-krotny mistrz Włoch 84-91 – 1500, 5000, 3000.

Juniorzy w klasyfikacji drużynowej:

ZŁ: ETH - 12p
SR: ITA - 37p
BR: USA - 70p

Wymieniona wcześniej wśród seniorek w klasyfikacji indywidualnej na 6 miejscu Ingrid Kristiansen (56) NOR. Mistrzyni Świata Rzym 1987 w biegu na dystansie 10000 metrów oraz Mistrzyni Europy rok wcześniej na tym samym dystansie. Mistrzyni Świata w biegach przełajowych 1988, brązowa medalistka 1985, 1987; 2-krotna Mistrzyni Świata w biegu ulicznym na dystansie 15km 1987, 1988. Brązowa medalistka ME w maratonie – Ateny 1982. Pierwsza kobieta, która złamała barierę 15 minut w biegu na 5000m i 31 minut w biegu na 10,000m. W biegach długich ustanowiła 5 rekordów świata. W kwietniu 1985 roku w Londynie ustanowiła najlepszy wynik w historii kobiecego maratonu (2:21,06), który przetrwał do 1998 roku (2:20,47 Rotterdam, Tegla Loroupe, Kenia)

1983 – Gateshead

Mistrzostwa Świata w crossie uświetniły piękny jubileusz stulecia Angielskiego Związku Biegów Przełajowych (ICCU). Odbyły się w Gateshead na doskonale przygotowanej trasie. Zgodnie z przewidywaniami klasą dla siebie byli Etiopczycy, podobnie jak przed rokiem w Rzymie, z tym, że zaprezentowali nowe talenty, o nieprzeciętnych wręcz możliwościach. Mistrzostwa w Gateshead miały doskonałą obsadę. Wystarczy spojrzeć na wyniki i nazwiska: Salazar, Lopes, Cova, D. Castella, Clark...

Żal serce ściska, że nie tylko wśród medalistów, ale i uczestników zabrakło reprezentantów Polski. Miały pojechać do Anglii nasze panie. Szykowały formę, szkoleniowcy opracowali specjalistyczny cykl przygotowań do tej właśnie imprezy, a GKKFIS w ostatniej chwili nie wyraził zgody na ten wyjazd. W przyszłym roku 1984, Mistrzostwa Świata odbędą się w USA. Mimo iż Amerykanie przeznaczyli 100 tys. dolarów na pokrycie części kosztów podróży zamorskich gości, obawiamy się, że znów Polacy tej imprezy nie zobaczą.

Juniorzy:

ZŁ: Fisha Abbe, ETH - 24:58
SR: Angaso Telga, ETH - 24:59
BR: Jon Richards, ANG - 25:07

Drużynowo:

ZŁ: ETH - 13p
SR: ESP - 41p
BR: ANG - 58p

Seniorki:

ZŁ: Grete Waitz, NOR - 13:29
SR: Alison Wiley, CAN - 13:37
BR: Tatiana Pozdniakowa, ZSRR - 13:37
4m: Joan Benoit, USA - 13:57

Joan urodziła się w 1957 roku. Mistrzyni Olimpijska pierwszego maratonu dla kobiet w Los Angeles. W 1983 roku w Bostonie ustanowiła najlepszy wynik w historii kobiecego maratonu 2:22,43. Poprawiony w 1985 roku przez Ingrid Kristiansen. Rekord życiowy Benoit wynosi 2:21,21 i został ustanowiony w Chicago w 1985 roku. Obecnie będąc w kategorii Masters K55 chce wystartować razem z 19-letnią córką w Maratonie Bostońskim.

W klasyfikacji seniorek na 10 miejscu znalazła się Aurora Cunha, POR, 14:06. W MŚ kobiet w biegach ulicznych na dystansach 10 i 15 km zdobyła 3 złote i 1 brązowy medal indywidualnie. Startowała na 3 z rzędu Igrzyskach Olimpijskich, począwszy od 1984 roku. Wygrała kilka maratonów, m.in.: w Paryżu 88, Tokyo 88, Chicago 90, Rotterdam 92.

Drużynowo:

ZŁ: USA - 31p
SR: ZSRR - 41p
BR: CAN - 53p

Seniorzy:

ZŁ: Bekele Debele, ETH - 36:52
SR: Carlos Lopes, POR - 36:52 (wizytówka wcześniej)
BR: Some Muge, KEN - 36:52

4m: Alberto Salazar, USA - 36:53
6m: Roberto de Castella, AUS - 37:00 (wizytówki wcześniej)
10m: Alberto Cova, ITA - 37:17

Drużynowo:

ZŁ: ETH - 104p
SR: USA - 170p
BR: KEN - 191p

W drużynie Kenii, która zajęła 3 miejsce wystąpił Paul Kipkoech – indywidualnie 16 miejsce. Urodził się w 1963 roku, zmarł w 1995. W karierze zdobył w 87 roku w MŚ w Rzymie złoty medal na dystansie 10,000m. W PMŚ zdobył 9 medali w latach 83 – 90, indywidualnie 3, drużynowo 6.

1984 - East Rutherford

XII MŚ w biegach przełajowych odbyły się w USA. Polacy nie startowali.
Bieg seniorów na 12km wygrał Portugalczyk Carlos Lopes 33:25 (wizytówka wcześniej); srebrny medal zdobył Anglik Kim Hutchings z czasem 33:30; brązowy medal: Walijczyk Steve Jones 33:32

Anglik Kim – urodził się 1958 roku, długodystansowiec w PMŚ zdobywał medale w roku 84, srebrny indywidualnie i w roku 1989 dwa srebrne: indywidualnie i drużynowo. Na IO w Los Angeles 1984 zajął 4 miejsce w finale 5000m. Dwa lata później w ME w Stuttgarcie zdobył brązowy medal na tym samym dystansie oraz w Igrzyskach Wspólnoty Narodów w Edynburgu (5000m) również brązowy medal. W Rzymie w MŚ na dystansie 5000m zajął 7 miejsce. W tym samym dystansie jego rekord życiowy wynosił 13:11,50. Wynik ten uzyskał na IO w 1984 roku. Na 2 razy dłuższym dystansie w 1990 roku uzyskał 28:07,51 w Hechtel, Belgia.

Walijczyk Steve Jones w PMŚ jeden brązowy medal indywidualnie 1984. Był technikiem konstrukcji samolotowych. W karierze długodystansowca wygrał Maraton Londyński w 1985 roku z wynikiem 2:08,16, a w październiku tego samego roku osiągnął swój najlepszy czas w Maratonie Chicagowskim 2:07,13. W tym samym czasie o jedną sekundę szybciej Carlos Lopes ustanowił najlepszy wynik na świecie w maratonie. Steve w 1986 roku zdobył brązowy medal na dystansie 10,000m w Igrzyskach Wspólnoty Brytyjskiej.

W jednym z maratonów w którym prowadził do 20 mili zderzył się ze „ścianą”. Cierpiał strasznie w ostatnich 6 milach, ale metę osiągnął. 2 lata później w NYCM Steve wygrał z przewagą 3 minut (2:08,20)

W dziesiątce biegu seniorów po 2 zawodników miały reprezentacje: USA (4, 6 miejsce), ETH (8, 9 miejsca);

Drużynowo:

ZŁ: ETH - 134p
SR: USA - 161p
BR: POR - 223p

Seniorki:

ZŁ: Maricica Puica, ROM - 15:56 (wizytówka wcześniej)
SR: Galina Zakiarowa, ZSRR - 15:58
BR: Grete Waitz, NOR - 15:58

Drużynowo:

ZŁ: USA - 52p
SR: ANG - 65p
BR: NZL - 91p

Juniorzy – indywidualnie:

ZŁ: Pere Casacuberta, ESP - 21:32
SR: Doju Tessema, ETH - 21:34
BR: John Castellano, CAN - 21:57

Drużynowo:

ZŁ: ETH - 21p
SR: ESP - 34p
BR: ANG - 68p

1985 – Lizbona

Zawody XIII. Edycji odbyły się 24 marca 1985 roku w Portugalii.

Seniorzy – indywidualnie:

ZŁ: Carlos Lopes, POR - 33:33 (wizytówka 76r.)
SR: Paul Kipkoech, KEN - 33:37 (wizytówka 83r.)
BR: Wodajo Bulti, ETH - 33:38

Drużynowo:

ZŁ: ETH - 129p
SR: KEN - 141p
BR: USA - 153p

Seniorki:

ZŁ: Zola Budd, ANG - 15:01 - zdobyła 3 złote medale w PMŚ, 2 indywidualnie (85, 86r.), 3-krotnie ustanawiała najlepszy wynik na świecie na dystansie 5000m, z najlepszym wynikiem: 14:48,07 (85r.). Startowała na IO w Los Angeles na dystansie 3000m.

SR: Cathy Branta, USA - 15:24
BR: Ingrid Kristiansen, NOR - 15:27 (wizytówka 82r.)

Drużynowo:

ZŁ: USA - 42p
SR: ZSRR - 77p
BR: ROM - 96p

W drużynie ZSRR na 7 miejscu indywidualnie Olga Bondarenko rozpoczęła międzynarodową karierę ustanawiając rekord świata w biegu na 10,000m wynikiem 31:13,78 - 14 czerwca 1983 roku w Kijowie. Zwyciężyła na 3000m na ME w 1986 roku w Stuttgarcie, a na 10,000m zdobyła srebrny medal. Była druga na 3000m na HMŚ w 1987 roku w Indianapolis. Na MŚ w 1987 roku w Rzymie zajęła 4 miejsce na dystansie 10,000m. W 1988 roku w Seulu Bondarenko zwyciężyła w rozgrywanym po raz pierwszy na IO bieg na 10,000m kobiet. Bondarenko odnosiła również sukcesy w bigach przełajowych. Zdobyła srebrny medal w drużynie w 1985 roku, a w 1987 roku w Warszawie indywidualnie zajęła 13 miejsce oraz złoty medal w drużynie na MŚ w 1988 roku. Indywidualnie zajęła 20 miejsce. Od 1996 roku reprezentowała Niemcy.

Juniorzy:

ZŁ: Kipkemboi Kimeli, KEN - 22:18
SR: Habte Hegash, ETH - 22:27
BR: Wolde Silasse Melikessa, ETH - 22:27

Złoty medalista, a srebrny w drużynie w IO w Seulu w biegu na 10,000m zdobył brązowy medal (27:25,16)., W PMŚ w 1989 roku zajął 8 miejsce.

Drużynowo:

ZŁ: ETH - 16p
SR: KEN - 26p
BR: ESP - 64p

1986 – Neuchatel

XIV MŚ w biegach przełajowych odbyły się 23 marca w Szwajcarii. Jako pierwsi do walki wybiegli juniorzy. Zainteresowanie i sympatia 15-tysięcznej publiczności skupiła się na bosonogim Kenijczyku – Sammy Bitok. Przez dłuższy czas przewodził on stawce, aż na jednym z podbiegów pośliznął się i na prowadzenie którego nie oddał do mety wyszedł Etiopczyk – Melese Feissa. Obaj przebiegli dystans 7,5km ze średnią prędkością 20,40 km/h. Brązowy medal Etiopczyk Demeke Bekele (22:56). Kolejne 5 miejsc zajęli Afrykanie, pierwszym Europejczykiem był na 8 pozycji Hiszpan – Alejandro Gomez (23:17). 9 i 10 miejsce zajęli Afrykanie.

Miejsca Polaków: wszyscy w drugiej setce. Najwyżej na 109 miejscu: Zdzisław Włodarczyk (25:25). Pozostali na miejscach: 119, 124, 132, 161

Na miejscu 165 – Grzegorz Gajdus (28:21), WKS Oleśniczanka. Startowało 179 zawodników, bieg ukończyło 171. Grzegorz Gajdus (67), w karierze był zawodowym biegaczem włoskiej Firmy Fila (Wioletta Kryza tez reprezentowała tę firmę. Jest to zawodniczka, która ukończyła 76 maratonów wygrywając 28. 2-krotna złota medalistka MP – cross i maraton).

Gajdus był złotym medalistą Światowych Igrzysk Wojskowych – maraton 2:16,40, Zagrzeb 1999r. 4-krotny Mistrz Polski w biegu na dystansie 10,000m, półmaratonie i biegu przełajowym. Rekord życiowy w maratonie 2:09,23 (12.X.2003, Eindhoven), do 3 marca 2012 roku był to rekord Polski i drugi wynik w historii Polskiej lekkoatletyki

Drużynowo:

ZŁ: ETH - 13p
SR: KEN - 32p
BR: ESP - 52p
25m: POL - 484p

Seniorzy:

Bieg seniorów na dystansie 12,000m wyłonił zwycięzcę w osobie wcześniej mało znanego zawodnika, 21-letniego Kernijczyka – Johna Ngugiego – który już na 3 kilometrze trasy zostawił rywali, a potem z Etiopczykiem Abebe Mekonenem - bezskutecznie usiłującym odebrać mu złoty medal - dublowali najsłabszych. Zwycięzca rozwinął prędkość 20,25 km/h. Najlepszy biały zawodnik był dopiero 6.: Pat Porter (USA) – 35:48; 9 miejsce: Alberto Cova (ITA) – 35:58 (wizytówka wcześniej); 10 miejsce: John Fasker (USA) – 35:59.

Złoty medalista – John Ngugi (62, Kenia) – jest 10-krotnym złotym medalistą z MŚ w przełaju. Indywidualnie i drużynowo (1986 – 1992). Jest również złotym medalistą z IO w Seulu, na dystansie 10,000m (27:11,62 – rekord życiowy 91r.). Srebrny medal w 87 roku zdobył na dystansie 5000m na Igrzyskach Afrykańskich (13:11,14 rekord życiowy 90r.).

Drużynowo:

ZŁ: KEN - 45p
SR: ETH - 119p
BR: USA - 204p
23m: POL - 843p
sklasyfikowano 40 zespołów

Miejsca Polaków:

76 – Karol Dołęga (WKS Oleśniczanka) z czasem 37:14, w PMP w latach 86-93 zdobył 6 medali (1-2-3). Dołęga w Maratonach między innymi w Berlinie i Japonii zajmował miejsca w pierwszej dwudziestce.

131 – Bogusław Psujek (WKS Oleśniczanka) z czasem 38:00. Zawodnik wygrał 2 maratony w Berlinie i w Beppu (Japonia). Medalista PMP oraz biegów długich na stadionie i w przełaju.

143 – Kazimierz Lasecki (Legia Warszawa) z czasem 38:09. Brązowy medalista MP w biegu na 20km (Brzeszcze 1989). 2-krotny reprezentant Polski w PMŚ. Uczestnik maratonów w Bostonie, Berlinie i Hamburgu.

155 – Henryk Lupa (56) (Jagiellonia Białystok) z czasem 38:11. Rekord życiowy w maratonie 2:12,49 (Rotterdam 1984). Srebrny medal w MP w maratonie (Dębno 1987) – 2:14,37.

156 – Waldemar Niklewicz (Olimpia Grudziądz) z czasem 38:11. Brązowy medalista MP w crossie 1985. Rekord życiowy 5000m – 13:49; 10,000m – 28:58

182 – Romuald Krupanek (64) (Śląsk Wrocław) z czasem 38:26. Członek kadry narodowej Polskich długodystansowców. 2-krotny reprezentant kraju na PMŚ. Pod koniec kariery maratończyk. Obecnie trener WLKS Wrocław oraz WKS Śląsk. Rekordy życiowe: 10km ulica – 28:34,33

204 – Wiktor Sawicki (Wawel Kraków) z czasem 38:47. W PMP w 1983 roku srebrny medal. W MP 20km 1985 rok – srebrny medal; 1986 rok – złoty medal. Maraton: 1986 rok – srebrny medal; 1988 rok – złoty medal.

218 – Sławomir Górny (Zawisza Bydgoszcz) z czasem 39:01. W MP na dystansach 3000m pp, w biegach ulicznych 20km i półmaratonie zdobył 3 medale – 2 brązowe i 1 srebrny – w latach 1986 – 1992.

Seniorki:

Złoty medal ponownie zdobyła Zola Budd (ANG) 14:49; w PMŚ zdobyła 3 złote medale. Zola przyjęła obywatelstwo Angielskie aby móc startować poza granicami RPA. W tym biegu tuż po starcie oderwała się od rywalek i samotnie pokonała dystans 4600m z prędkością 18,81 km/h, po minięciu mety nie okazywała zmęczenia i powiedziała, że aby wygrać nie musiała tak szybko biec na ile było ją stać.
Srebro: Lynn Jennings (1960, USA). W IO zdobyła w Barcelonie brązowy medal na dystansie 10,000m, w HMŚ w Barcelonie w 1995 roku zdobyła srebrny medal na dystansie 3000m, na takim samym dystansie 2 lata wcześniej też w HMŚ zdobyła brązowy medal. Brąz: Anette Sergent (FRA). W latach 1986-89 zdobyła 8 medali w PMŚ (2-2-4)

Drużynowo:

ZŁ: ANG - 65p
SR: NZL - 67p
BR: FRA - 67p

Miejsca Polek:

13 – Renata Kokowska (Orzeł Wałcz) czas: 15:30 (wizytówka 74-78)

86 – Lidia Camberg (AZS Katowice) czas 16:14. W MP w latach 1984 – 1992 w biegach długodystansowych zdobyła 12 medali (1-6-5). Była medalistką Akademickich Przełajowych Mistrzostw Świata. Była też rekordzistką Polski na dystansie 15km z wynikiem 49:24.

87 – Anna Rybicka (63) (AZS Wrocław) czas: 16:15. Srebrna medalistka ME juniorek w biegu na 800m (1981r.), drugie miejsce w biegu maratoński w Nagoi (1994r.). Pierwsze miejsce w Memoriale Bronisława Malinowskiego na 800m (1986 r.). Wielokrotna medalistka MP. W biegach maratońskich na MŚ w Stuttgarcie w 1993 roku na ME w Helsinkach w 1994 roku zajęła 13 i 17 miejsce.

91 – Anna Iskra (62) (AZS AWF Katowice) czas: 16:17. W MP 5:10,20 cross zdobyła 7 medali (2-3-2).

106 – Małgorzata Birbach (60) (Gwardia Olsztyn) czas: 16:23. Olimpijka z Barcelony 1992. 26 miejsce w maratonie. Rekord życiowy 2:28,11 – Boston 1992. 3-krotna złota medalistka MP: bieg przełajowy 1988 oraz 1990, bieg maratoński 1998.

Izabela Zatorska (62) – sklasyfikowana bez podania miejsca (Górnik Zabrze) czas: 16:48. Aktualnie należy do najlepszych zawodniczek w biegach górskich, w których zdobyła 13 medali, w tym 5 złotych.

Była także czołową maratonką kraju. Reprezentowała Polskę na zawodach Pucharu Świata i ME. Była 4-krotną Mistrzynią Polski – 2-krotnie w biegach ulicznych i 2-krotnie w crossie. Rekord życiowy w półmaratonie z 2000r: 1:11,53 i w maratonie 2:33,46 (1992r.).

Startowało 172 zawodniczki.

Drużynowo Polska zajęła 15 miejsce, a sklasyfikowano 28 zespołów.

1987 – Warszawa

Zawody odbyły się 22 marca na terenie toru Wyścigów Konnych „Służewiec” w Warszawie. We wszystkich 3 biegach uczestniczyło 576 zawodników z 47 krajów. Reprezentacja Polski wystąpiła we wszystkich 3 biegach w liczbie 18 sklasyfikowanych.

Dużą zasługą w przyznaniu Polsce organizacji PMŚ była osoba Macieja Wawrzykowskiego – członka Komisji IAAFu biegów ulicznych i przełajowych. On też był głównym motorem poczynań organizacyjnych. W Warszawie debiutowały reprezentacji Cuby i Bułgarii. Wielka Brytania po raz ostatni była reprezentowana przez 4 osobne zespoły.

Dopisała również pogoda. Miesięcznik LA 1987 roku napisał „ Tyle słońca w całym mieście”, a „Sportowiec "87” zamieścił 2 artykuły o mistrzostwach z tytułami „Safari na Służewcu” w którym czytamy: „17 stacji telewizyjnych przekazało obraz w świat. 150 akredytowanych dziennikarzy przekazało swoje opinie o Polsce do swych zagranicznych gazet, tygodników i rozgłośni. I choć nie były to wyniki sportowych osiągnięć Polskich zawodników, to sukces organizacyjny jest niepodważalny, o czym kilkakrotnie mówił dr Primo Nebiolo – Przewodniczący Międzynarodowej Federacji Lekkiej atletyki, której liczba państw członków przewyższyła liczbę krajów należących do ONZ.”

Primo Nebiolo (1923 – 1999) – włoski działacz sportowy. Przewodniczący IAAF w latach 1981 – 1999. Był organizatorem Akademickich Mistrzostw Świata w Lekkiej atletyce w 1975 roku w Rzymie i MŚ w narciarstwie alpejskim w 1976 roku. Od 2000 roku w Rzymie rozgrywany jest Memoriał Primo Nebiolo.

W PMŚ w Warszawie dopisała również pogoda i publiczność. Przybyło ludzi na służewiecki tor taka sama masa, że co bardziej pamiętający powiadali, że takie tłumy były tylko w 1958 roku na meczu lekkoatletycznym Polska – USA, rozgrywanym na stadionie X-o lecia.

Strona sportowa.

Pierwsi do walki wybiegli juniorzy. Wystartowali ze specjalnych boksów po uniesieniu się taśmy w górę by przebiec przed trybuną trasą szeroką na 50 metrów i dalej 15-o metrowej szerokości ścieżką długości 2300m. Na trasie tej były usytuowane 13 naturalnych i sztucznych przeszkód o różnej skali trudności. Trasę zatwierdził członek komisji technicznej IAAF – profesor Janusz Jackowski (WSWF, a obecnie AWF Poznań)

Juniorzy 7050m – już po starcie na czołowych miejscach znaleźli się dwaj Afrykanie: Etiopczyk i Kenijczyk. Nie było to niespodzianką, gdyż oni dominowali również rok wcześniej w Neuchatel. W jedenastce na 7 miejscu znalazł się Anglik – Mugglestone. Pozostałe miejsca przypadły pięciu Etiopczykom i 5 Kenijczykom.

Medaliści:
ZŁ: Wilfred Kirochi, KEN - 22:18
SR: Demeke Bekele, ETH - 22:18
BR: Debebe Demisse, ETH - 22:20

Drużynowo:
ZŁ: ETH - 19p
SR: KEN - 20p
BR: JAP - 73p
19m: POL - 309p

Startowało 148 zawodników. Polscy zawodnicy zajęli następujące miejsca:

60 – Mirosław Plawgo (70) 24:13. 17-letni zawodnik Polonii Pasłęk, w karierze zdobył 3 złote medale MP w maratonie: 1996, 2000, 2001. W PMP w crossie w 1987, 1992 i 93 zdobył 3 brązowe medale.

68 – Waldemar Glinka (68) 24:21. (Karkonosze jelenia Góra). Olimpijczyk z Aten. Maraton rekord życiowy 2:11,40. 8-krotny Mistrz Polski – od 1500 do maratonu i crossu.

86 – Rafał Walczak (68) 24:32 (Radomiak). Szósty w PMP 1987.

95 – Mariusz Lamch (68) 24:40 (Budowlani Częstochowa). Srebrny medal w PMP 1987

153 – Piotr Prusik (68) 25:35 (Gwardia Olsztyn) W PMP 1987 -7 miejsce. Zwycięzca maratonu w Wiedniu 1995. Wielokrotny medalista ME i MŚ Policjantów.

Seniorki:

Największą sensacją mistrzostw było 3 miejsce w biegu kobiet Ingrid Kristiansen (56, NOR) – 16:51. Ingrid w 86 roku w ME zdobyła złoty medal, a w 1987 na MŚ zdobyła złoty medal, w obu przypadkach na dystansie 10,000m. (wizytówka wcześniej). Złoty medal zdobyła Francuzka Anette Sergent (16:46), która w PMŚ indywidualnie i drużynowo zdobyła 8 medali (2-2-4)

Srebrny medal wywalczyła Szkotka – Liz Lynch (Liz McColgan) (64). 3-krotna uczestniczka IO: 1988, 1992, 1996. Srebrna medalistka w Seulu na dystansie 10,000m. Złota w MŚ w 1991 roku na tym samym dystansie. Na dystansie 3000m zdobyła srebro w HMŚ w 1989 roku. Wygrała maratony: Tokyo "92, NYCM "91, Londyn "92. Zdobyła 2 medale w I MŚ w półmaratonie w 1992 roku: złoty indywidualnie i srebrny drużynowo dla GBR.

Drużynowo:

ZŁ: USA - 46p
SR: FRA - 50p
BR: ZSRR - 55p
20m: POL

Miejsca Polek:

61 – Renata Kokowska (58) (Orzeł Wałcz) 18:03 (wizytówka wcześniej)
80 – Grażyna Kowina (62) ( Kłos Olkusz) 18:13. W MP w konkurencjach stadionowych 800, 1500, 5000m oraz cross i HMP zdobyła 20 medali (9-7-4). Uczestnikach wielu światowych maratonów.
92 – Anna Iskra (62) (Agros Zamość) 18:23. Brązowa medalistka w PMP 1987 (wizytówka wcześniej)
103 – Izabela Zatorska (62) (Górnik Zabrze) 18:34. Czwarte miejsce w PMP 1987 (wizytówka wcześniej)
117 – Wanda Panfil (59) (Lecha Tomaszów) 18:55. Złoty medal w PMP 1987 (wizytówka wcześniej)

Seniorzy:

ZŁ: John Ngugi (62), KEN - 36:07 (wizytówka wcześniej)
SR: Paul Kipkoech (63), KEN - 36:07 (wizytówka wcześniej)
BR: Paul Arpin, FRA - 36:51

W dziesiątce 4 Kenijczyków, 2 Francuzów, po jednym ETH, USA, CAN, ANG.

Drużynowo:
ZŁ: KEN - 53p
SR: ANG - 146p
BR: ETH - 161p
17m: POL - 646p

Startowało 289 zawodników. Miejsca Polaków:

60 – Krzysztof Wesołowski (56) (Śląsk Wrocław) 38:08. Złoty medal w PMP w 1987 roku. Wizytówka wcześniej
82 – Bogusław Mamiński (55) (WKS Oleśniczanka, Legia Warszawa) 38:26. Wice mistrz Świata i Europy w biegu przeszkodowym 1983 i 1982.
83 – Jan Huruk (60) (Gryf Słupsk) 38:27. Szósty w PMP 1987. W karierze: 4 zawodnik MŚ w maratonie Tokyo 1991 oraz 7 maratończyk IO Barcelona 1992.
157 – Andrzej Malicki (60) (AZS Olsztyn) 39:23. Brązowy medalista PMP 1987. W roku 1985 wygrał Maraton Warszawski (2:20)
164 – Kazimierz Lasecki (58) (Legia Warszawa) 39:31. Ósmy w PMP 1987. (wizytówka wcześniej)
209 – Romuald Krupanek (64) (Śląsk Wrocław) 40:29. 7 miejsce w PMP 1987. Trener klubów SCC i OSC Berlin – biegi długie. (więcej w wizytówce wcześniej)
211 – Tomasz Kozłowski (60) (WKS Oleśniczanka) 40:31. Czwarty w PMP 1987. Brązowy i srebrny medalista w PMP w latach 1984 i 1991. W 1983 roku zdobył brązowy w MP na dystansie 1500m. Obecnie trener długodystansowców.

W Warszawskich mistrzostwach uczestniczyło wielu bardzo dobrych zawodników spoza pierwszej dziesiątki, np. kobiety:

22 miejsce: Maria Curatolo (63) ITA, maratonka, w ME 1994 zdobyła srebrny medal, a w PE 1994 złoty medal drużynowo. Ósma w IO w Seulu – maraton.
24 miejsce: Rosa Mota (58) POR, 5-krotna złota medalistka w biegu maratońskim w ME, IO i MŚ (1982 – 1990)
27 miejsce: Albertina Machado (61) POR, 2-krotna olimpijka 84,88. W MŚ w półmaratonie brązowy medal drużynowo (93r.)
28 miejsce: Xiuting Wang (65) CHRL, 2-krotna uczestniczka IO 88, 92r. 6 i 7 miejsce na dystansie 10,000m. W MŚ 87 – 8 miejsce, a w tych samych zawodach w 1991 roku brązowy medal, w obu przypadkach dystans 10,000m. W MŚ w biegach ulicznych 88 i 91r. Indywidualnie i drużynowo zdobyła 4 medale (2-2-0).
57 miejsce – Aurora Cunha – wizytówka wcześniej

Jako ciekawostkę podam, że pierwsza z Kenijek zajęła 11 miejsce z czasem 17:14, a jej koleżanka 21 (17:31). Na miejscu 24 zameldowała się Rosa Mota – Portugalka w 1987 roku zostanie złotą medalistką MŚ w maratonie.

Mężczyźni:

18 miejsce: Moses Tanui (65) KEN, zdobył 4 medale w MŚ 91 i 93 na dystansie 10,000m. W MŚ 1995, 1997, w półmaratonie – 4 medale (2-2-0). Wygrał setny maraton w Bostonie 1996 rok (2:07,34) i 102 Boston Marathon – dwa lata później. Pierwszy człowiek, który pokonał dystans półmaratonu poniżej jednej godziny (59:47) 1993r.

19 miejsce: Vincent Rousseau (62) BEL, złoty medalista MŚ w półmaratonie w 1993 roku

26 miejsce: Gelindo Bordin (59) ITA, maratończyk w IO, MŚ i ME zdobył 4 medale (3-0-1) 1986-1990. W 1990 roku wygrał Boston Marathon.
43 miejsce: Abel Anton (62) ESP, 2-krotny złoty medalista z 4 startów w MŚ, w maratonie w latach 1993-1999. 2-krotny olimpijczyk 1992, 1996. Złoty medalista ME 1994 – 10,000m – oraz brązowy medalista tych samych zawodów na dystansie 5000m. W 1998 roku wygrał, a w 1999 był trzeci w Maratonie Londyńskim

1988 – Auckland (NZL)

Mężczyźni – indywidualnie:

ZŁ: John Ngugi, KEN - 34:32
SR: Paul Kipkoech, KEN - 34:54
BR: Kipsubai Koskei, KEN - 35:07

Drużynowo:

ZŁ: KEN - 23p
SR: ETH - 103p
BR: FRA - 134p

Juniorzy – indywidualnie:

ZŁ: Wilfred Kirochi, KEN - 23:25
SR: Alfonce Muindi, KEN - 23:39
BR: Bedile Bibret - 23:41

Drużynowo:

ZŁ: KEN - 12p
SR: ETH - 33p
BR: ESP - 61p

Kobiety indywidualnie:

ZŁ: Ingrid Kristiansen, NOR - 19:04
SR: Angela Tooby, GBR - 19:23
BR: Annette Sergent, FRA - 19:29

Drużynowo:

ZŁ: ZSRR - 51p
SR: GBR - 61p
BR: FRA - 72p

Nowa Zelandia – organizator XVI edycji PMŚ zorganizował na Wyspie Północnej, na której położone jest Auckland. Obserwatorzy i trenerzy startujących zespołów nazwali te mistrzostwa:

„Pod dyktando Kenijczyków”

Zawodnicy Kenijscy szczególnie w biegu seniorów do pierwszej dziesiątki wprowadzili 8 swoich biegaczy, a Etiopczycy tylko 2. Brązowy medalista z Warszawy tym razem na 11 miejscu. Polacy nie startowali. Zwyciężył 3 raz z rzędu Paul Ngugi przed swoim rodakiem Paulem Kipkoechem, który powtórzył srebro z Warszawy. A na 3 miejscu również Kenijczyk Kipsu Bai Koskei, który w Mistrzostwach Afryki w 1984 roku zdobył 2 medale: złoty na 10,000m i brązowy na 5000m (28:11,70, 13:42,05), natomiast w 1985 roku Koskei zdobył brązowy medal na dystansie 10,000m.

W Auckland cała trójka na podium zmieściła się w czasie 34:42 – 35:07. Dziesiąty zawodnik uzyskał 35:48. Bieg ukończyło 199 zawodników. Sklasyfikowano 22 zespoły. Na 16 miejscu w biegu seniorów uplasował się jeden z biegających braci bliźniaków – Domingos Castro (30:07), Portugalczyk w latach 1986 – 1999 w ME i PME zdobył 4 medale (2-2-0). W IO w latach 1988 – 2000 zdobył srebrny medal i 3 brązowe. W IO 1988 - 1996 zdobył miejsca 4, 11, 25, 18. Startował na dystansach 5000m i w maratonie.

W biegu pań niespodzianek raczej nie było. Zwyciężyła Norweżka Ingrid Kristiansen (19:04) – rekordzistka świata w biegach na dystansie 5 i 10 tysięcy metrów (wizytówka wcześniej). Miejsce drugie zajęła Angela Tooby (19:23), na trzecim miejscu przybiegła Francuska Annette Sergent (19:29).

Angela Tooby (60) pierwsze sukcesy zanotowała w biegach przełajowych zajmując w Mistrzostwach Walii 84-87 4-krotnie pierwsze miejsce. W PMŚ w latach 1984 – 1988 zajmowała miejsca: 8, 6,2l W Auckland w 1988 roku zdobyła 2 srebrne medale – indywidualnie i drużynowo.

W Mistrzostwach Imperium Brytyjskiego w 1986 roku na dystansie 10,000m zdobyła brązowy medal. A w ME, MŚ i IO w latach 1986 – 1988 zajmowała miejsca w pierwszej dziesiątce. Sklasyfikowano 139 zawodniczek.

W biegu tym startowały 2 Polki. Na 55 miejscu Małgorzata Birbach (Gwardia Olsztyn), a na 100 miejscu Grażyna Kowina (Kłos Olkusz). Wizytówki obu zawodniczek wcześniej.

W dziesiątce po 2 Brytyjki i ZSRR. Sklasyfikowano 26 zespołów.

1989 – Stavanger (NOR)

Mężczyźni – indywidualnie:

ZŁ: John Ngugi, KEN - 39:42
SR: Tim Hutchings, GBR - 40:10
BR: Wilfred Kirochi, KEN - 40:21

Drużynowo:

ZŁ: KEN - 44p
SR: GBR - 147p
BR: ETH - 162p

Juniorzy – indywidualnie:

ZŁ: Addis Abebe, ETH - 25:07
SR: Kipyego Kororia, KEN - 25:31
BR: Stephenson Nyamaua, KEN - 25:33

Drużynowo:

ZŁ: KEN - 14p
SR: ETH - 22p
BR: ITA - 76p

Kobiety – indywidualnie:

ZŁ: Annette Sergent, FRA - 22:27
SR: Nadjeżda Stepanowa, ZSRR - 22:34
BR: Lynn Williams, CAN - 22:41

Drużynowo:

ZŁ: ZSRR - 58p
SR: FRA - 60p
BR: USA - 68p

Juniorki – indywidualnie:

ZŁ: Malin Ewerlof, SWE - 15:23
SR: Olga Nazarkina, ZSRR - 15:30
BR: Esther Saina, KEN - 15:41

Drużynowo:

ZŁ: KEN - 40p
SR: ZSRR - 68p
BR: POR - 84p

Jako pierwszy an trasę wyruszyli juniorzy. Na starcie stanęło 160 biegaczy reprezentujących 28 państw, a wśród nich 5 naszych zawodników. Po starcie utworzyły się 3 grupy, w pierwszej biegli Kenijczycy i Etiopczycy, a w drugiej nasz zawodnik, Brytyjczyk, Włoch, Szwajcar. Do mety przybiegli w kolejności: Etiopczyk Eddis Abebe (25:07), Kenijczyk Kipyego Kororia (25:31) oraz Stephenson Nyamau (25:33). Drużynowo bieg wygrali Kenijczycy (14p), srebro dla Etiopii (22p), a brązowy medal zdobyli Włosi (76p)

W dziesiątce znalazło się 4 Kenijczyków i 5 Etiopczyków oraz na miejscu 9 Włoch – Christian Leuprecht (26:07). Bieg ukończyło 134 zawodników. Polscy zawodnicy zajęli następujące miejsca:

14 – Jarosław Cichocki (71) (Iskra Białogard) – czas 26:34; Stracił do Abebe 1:27. W 2010 roku w PMŚ w Bydgoszczy w drużynie seniorów zajął 108 miejsce. W tym samy roku w biegach ulicznych na dystansach 10 i 15km, 39-o letni Cichocki uzyskał 30:34 i 45:51. Biega i startuje nadal, np.: na 40 urodziny wygrał 10,5km bieg w Korzybiu (34:14). W 2000 roku zdobył brązowy medal w PMP.

19 – Michał Bartoszak (70) (ostatni klub który reprezentował Biegus Wręczyca) – czas 26:46; Startował na wielu dystansach, tak w MP jak i w imprezach międzynarodowych. Od 1500m do maratonu, nie stroniąc od biegów przełajowych. Był zawodnikiem europejskiego formatu. Jako jedyny zbliżał się do wynikowych osiągnięć najlepszych Polskich biegaczy – z Bronisławem Malinowskim na czele.. W MŚ startował w latach 93-97 na dystansach 5000m i 3000m pp, dochodząc do półfinału (1995r.). W 2004 roku w Atenach ukończył maraton olimpijski w trzeciej dziesiątce.

35 – Artur Osman (70) czas 27:17 (karierę rozpoczynał w Granacie Skarżysko, u trenera Krzysztofa Wolińskiego). W MP zdobył 6 złotych medali w tym 4 w biegu przełajowym, jeden medal na przeszkodach i jeden w półmaratonie. 2-krotnie zdobył srebrny medal i 7 razy medal brązowy w latach 1991 – 2004. W PMŚ seniorów w 2003 roku w Lozannie, na długim dystansie, zajął 42 miejsce. Z powodzeniem startował w biegach maratońskich.

63 – Mirosław Plawgo (wizytówka wcześniej) czas 27:55
81 – Grzegorz Krystek

Polska drużyna juniorów zajęła 5 miejsce (4 miejsce zdobyli Brytyjczycy). Nasi juniorzy wyprzedzili m. in.: ESP, FRA, USA, NZL, ZSRR. 5 miejsce jest jednym z największych sukcesów międzynarodowych polskich przełajowców.

W biegu na dystansie 4km juniorek od startu inicjatywę przyjęła rosła Szwedka M. Ewerlof i wygrała bieg w czasie 15:23. Drugie miejsce zajęła reprezentantka ZSRR, a 3 dalsze miejsca młode biegaczki Kenii, które wygrały klasyfikację drużynową. Jest to zapowiedź awansu zawodniczek Kenii do czołówki światowej w biegach średnich i długich.

Bieg na dystansie 6km kobiet zakończył się zwycięstwem Francuzki A. Sergent w czasie 22:27. Czołówkę w tym biegu stanowiły 2 zawodniczki ZSRR, Kanadyjka, Australijka i biegaczka z Etiopii. Bieg ukończyło 118 kobiet, a wystartowało ponad 140. Sklasyfikowano 19 zespołów – zaskakuje dalekie miejsce (69) Pozdniakowej (ZSRR) i brak Rumunek.

Do biegu seniorów na dystansie 12km stanęło ponad 240 biegaczy, reprezentujących 32 kraje. 400m po stracie na czele licznej grupy zawodników znalazł się polski biegacz Sławomir Majusiak (2-krotny brązowy medalista ME juniorów i seniorów na dystansach 3000 i 5000m), a 3 naszych reprezentantów przewróciło się bezpośrednio po wyjściu z boksów. Tempo na trasie dyktował J. Ngugi. Czołówkę biegu stanowili biegacze Kenii i Etiopii, ale nie była to już taka przewaga jak roku temu w Nowej Zelandii, czy dwa lata temu w Warszawie. Afrykanów przedzielali T. Hutchings (WB), S. Moneghetti (AUS) i Hiszpan A. Gomez, a także reprezentant gospodarzy J. Halworsen.

Miejsca Polaków:

32 – Leszek Bebło (WKS Oleśniczanka), wynik 41:12; 2-krotny olimpijczyk 1992 i 1996 w biegu maratońskim, na miejscach 17 i 20. Wielokrotny mistrz Polski w biegu przełajowym i na dystansach stadionowych. Wygrał 3-krotnie maraton w Paryżu i Reims (1992, 1993, 1995).

69 – Karol Dołęga (WKS Oleśniczanka), wynik 42:25; (wizytówka wcześniej)
88 – Mirosław Gołębiewski (ROW Rybnik), wynik 42:49; 2-krotny złoty medalista MP na dystansie 20km (87, 88r). Srebrny medalista MP w maratonie 1989.
118 – Henryk Jankowski, wynik 43:23;
139 – Sławomir Majusiak (Stal Ostrów Wlkp), wynik 43:50; Mistrz Polski w biegu na 10,000m (1990), 2-krotny mistrz Polski w biegach przełajowych.
148 – Jan Huruk (60) (Grys Słupsk) wynik 44:22; W MŚ w Tokyo 1991 zajął 4 miejsce, a w IO w Barcelonie 1992 miejsce 7. Oba biegi na dystansie maratonu. 3-krotny mistrz Polski. W prestiżowym maratonie w Londynie w 1991 roku i w 1992 roku zajął 3 i 2 miejsce, z wynikiem 2:10,07

Bieg ukończyło 195 zawodników. W klasyfikacji drużynowej Polska zajęła 11 miejsce (595p). Sklasyfikowano 20 zespołów.

Opracował Rafał Wilczyński – komentator biegów ulicznych, przełajowych, górskich, NW.