Zostałem poproszony o odświeżenie tematu "motywacji biegowej" oraz wyjaśnienie dlaczego biegamy?
Mam nadzieję, że zaspokoję ciekawość.
Na początek definicja:
Motywacja biegowa - dynamiczna struktura motywów i wynikających z niej tendencji ukierunkowanych na czynność ruchową zwaną bieganiem.
Jest wypadkową wielu wzajemnie powiązanych ze sobą motywów, potrzeb, napięć i popędów. Nie będzie wynikiem potrzeb stałych o dużej stabilności wynikających np. z potrzeb fizjologicznych, ale będzie współzależnością rozwijającą się w ontogenezie i w związku z tym będzie wykazywała dużą labilność oraz będzie silnie różnicować ludzi.
Rozwój i zmiany motywacji zachodzą niejako samoistnie przez całe życie. Mogą być wywoływane różnorodnymi bodźcami, mogą także niepostrzeżenie ewoluować. Kształtowanie takiej struktury następuje na skutek uporządkowania jej czynników w zhierarchizowaną strukturę i zapewnienie jednostce pełnego i świadomego dostosowania się do czynników środowiskowych i przyjęcie tzw. motywacji wewnętrznej znajdującej źródło w procesach psychicznych przebiegających w korze mózgowej przed motywacją zewnętrzną, której źródłem są bodźce zewnętrzne.
Zmiany dotyczą także celów motywacji i dążą od motywacji instrumentalnej do autotelicznej, czyli od działań, które są środkiem do osiągnięcia celu do działań, które są celem samym w sobie.
Teraz najważniejsze pytania:
1. Jakie czynniki w sposób decydujący wpływają na kształtowanie się motywacji biegowej?
2.Jaki brak lub nadmiar napięć motywacyjnych dominuje w strukturze motywacji biegowej?
W związku z tym postawione hipotezy były następujące:
1. W toku kształtowania się struktury motywacji decydującą rolę odgrywają ludzie z najbliższego i znaczącego otoczenia.
2. Wśród napięć motywacyjnych decydującą rolę odgrywa komponent aktywności prozdrowotnej.
Założenia:
Motywacja posiada strukturę hierarchiczną odpowiadającą teorii Maslowa; a także zgodnie z teorią Younga i McClellanda istnieją podniety wrodzone zwane pierwotnymi, które dynamizują działanie oraz wtórne - nabyte, nadające działaniu kierunek oraz obowiązuje koncepcja Atkinsona mówiąca o tym, że „tendencja = motyw x podnieta x prawdopodobieństwo”, i posiada wartość stałą.
Badanie:
metoda ex post facto.
Napięcia motywacyjne: 3 duże grupy, w sumie 5 zestawów:
1.aktywności:
aktywności prozdrowotnej,
aktywności przyjemnościowej,
2.samorealizacji:
niezależności i sprawswta,
dążeń i ambicji,
3.kontaktów społecznych:
kontaktów społecznych.
I teraz najważniejsze.
Na bieganie decydujemy się z powodu (kolejność nieprzypadkowa):
1. zadowolenia z ruchu i satysfakcji z wkładanego wysiłku,
2. wpływu zdrowotnego,
3. niezależności treningowej i startowej,
4. przynależenia do określonej grupy ludzi,
5. chęci rywalizacji.
Na początku stawiałem następujące hipotezy:
1. W toku kształtowania się struktury motywacji decydującą rolę odgrywają ludzie z najbliższego i znaczącego otoczenia.
2. Wśród napięć motywacyjnych decydującą rolę odgrywa komponent aktywności prozdrowotnej.
3. Motywacja biegowa jest strukturą dynamiczną o tendencjach do samopodtrzymania i niewygasania.
Na koniec mogę stwierdzić, że znaczącą rolę kształtowania motywacji biegowej odgrywają tylko grupy rówieśnicze, a wpływ rodziny jest pomijalny.
Bardzo wysoki jest także wpływ mediów. Oba te czynniki w równym stopniu kształtują podejście do biegania.
Najistotniejszymi czynnikami jest aktywność prozdrowotna i przyjemnościowa oraz samorealizacja.
Natomiast w ciągu lat biegania spada znaczenie czynnika zdrowotnego, a rośnie współzawodnictwa.
Trzecia hipoteza znajduje swoje potwierdzenie w... codziennym życiu :) Wystarczy wziąć do ręki komunikaty biegowe.
|
