Autor: Arti, 2009-12-05, 21:08 napisał/-a:
Od kiedy przeczytałem ,że jest bieg na 5000 km (tak na pięć tysięcy kilometrów) to wiem,że ta granica zdrowego rozsądku jest bardzo daleko...jakieś 5000 kilometrów stąd ;)

Autor: wokasi, 2009-12-05, 21:45 napisał/-a:
To nie sport to sposób na życie.Każdy z nas to ma.Wczesne wstawanie,9 par butów,samotnie pokonywanie setek kilometrów.
Tak już będzie do końca.Uczucie że można wstać i ot tak przebiec 40 km jest niesamowite.Wracamy do początków 40000 lat temu.Bieganie ma wysoką cenę ale ja ja to uwielbiam

Autor: Jans, 2009-12-05, 22:06 napisał/-a:
... zony która cokolwiek ćwiczy (lub ćwiczyła wcześniej i TO rozumie) - obojętnie co lub ma swoje hobby które jest dla niej ważne(i nie jest to ... gotowanie lub bycie panią domu-:). Po prostu łatwiej się można zrozumieć, dojść do kompromisów które są nieodłącznym elementem codziennego życia.
Wakacje w moim wydaniu do treningi 2 razy dziennie - a trzeba zadbać o rodzinkę i dziecko - wtedy jadę ,,, na obóz żony i tam dopasowuje swoje treningi do jej treningów (np. biegam 7-9 lub 18-20), a na moim wyjeździe sportowym jest odwrotnie - da sie! ale tez przychodzą dni ze trening wypada lub specjalnie planuje np, jeden trening rano by pójść z rodzinka na wycieczkę górską do wieczora.

Treningi wieczorno-nocne to stały element tygodnia bo wtedy mało się odbija na rodzince- wcześniej praca, zakupy, ciut spotkań towarzyskich a potem .. trening i pranie po treningowe -:)

Autor: Woj., 2009-12-05, 22:20 napisał/-a:

Drogi Ryszardzie - dobrze, że jesteś, i widzisz w dodatku pokutujące, a co gorsza - wciąż realizowane - "zdobycze tzw. " socjalizmu, bo kwintesencja Twoich wywodów nie sprowadza się li tylko do biegania. Tak sądzę. Intencje tzw. „socjalizmu” doskonale ilustrowała moja lektura szkolna, której zresztą nie przeczytałem: tzw. „powieść” pt. Jak hartowała się stal, w której to główny bohater – niejaki Pawka Korczagin – denuncjuje policji politycznej własnego ojca (czytaj: - to dla młodszych – skazuje go na rozstrzelanie). I to jest najcięższa zbrodnia, za którą nikt nie odpowie. Zachodni PR z premedytacją kontynuuje tę metodę w reklamach naszej TV: to dla CIEBIE, tylko dla CIEBIE – kredyt, telefon, produkt.. Wtórowała im nie tak dawno w Najjaśniejszej Rzeczpospolitej - pewna partia polityczna swoimi reklamowymi sloganami w rodzaju.:zabierz babci dowód – idź głosować...Poparła ją zdecydowana większość obywateli tego kraiku nad Wisłą..
A jak się ma to, co wyżej napisałem do biegania? Ano tak - że tak jak wcześniej komunizm – tak i teraz telewizyjno – „europejska” rzeczywistość kłóci nas nawet samych ze sobą (o rodzinach nie wspominając): walki o swoje „życiówki”, o udział w jakimś tam biegu… Niejaki „Wissarionowicz towarzysz Stalin” nawet o tym nie marzył..
Egoistyczna przyjemność stała się sensem życia statystycznego „Europejczyka”: bez względu na to czy chodzi on (ona) biegać czy robić cokolwiek innego, czy ma dzieci czy nie ma ( bo dziadków to wiadomo – do piachu).
Mamy taki kraj i władców tej kolonii – na jakich głosowaliśmy;)

Autor: Paweł II Yazomb, 2009-12-06, 01:52 napisał/-a:
Te trzy przyklady to przyklady z zycia a nie moje. Owszem i mnie sie zdarza naduzywac czyjegos zaufania i postepuje podobnie, ale inaczej sie nie da. Taki juz urok tego sportu, zwlaszcza kiedy jest sie mlodym, w najlepszym okresie dla biegacza. Najgorsze (a moze najlepsze)jest to, ze To ciagle bieganie (niemal codziennie po tych samych sciezkach) wogóle mi sie nie nudzi! Nie wiem jak Wam.

Autor: Ryszard N, 2009-12-06, 08:44 napisał/-a:
Pawle, też biegam po tych samych ścieżkach. Gdy mi się nudzi to rozmyslam o przyszłych sukcesach które nigdy nie nadejdą tak więc na wiele lat ma temat do roamyślań.

Autor: Ryszard N, 2009-12-06, 08:52 napisał/-a:
Arturze, z tego co wiem to nie ma jeszcze biegu wzdłuż Równika ale zapewne znajdzie się jakiś dzielny organizator, bez wątpienia z Polski który coś takiego zorganizuje. i znowu będą pączki, woda, izotonik i na końcu kiełbasa grillowa i bigos. Uczestnicy będą premiowani nie tylko za to że zwyciężyli, nie za to że ukończyli ale również za to że po drodze zadusili węża , zjedli lwa. Dodatkowo bezpośrednia konfrontacja z gepardem źle się skończy dla geparda a nie ruchliwe małpy okażą się być tylko zwykłymi małpami a nie jakimiś tam przodkami za przeproszeniem. W chwilach słabości, przelatując przez Kolumbie można coś zapuścić w organizm oraz uzupełnić bidonik. Wszystko przed nami. To w sumie tylko 40 tys km z malutkim okładem.

Autor: Góral, 2009-12-08, 16:41 napisał/-a:
sądzę że 300zł tonie drogo jak za buty do biegania :)

Autor: smolen1, 2009-12-09, 19:30 napisał/-a:
Na swoim przykładzie. Poznałem moją drugą połowę ponad pięć lat temu będąc w związku z małżonką, który pozostawiał wiele do życzenia, ale był. Oho … już czuję gromy niektórych biegaczy. Szczery jestem i tyle. Wielka miłość, po drodze rozwód z poprzednią małżonką. Mnóstwo perypetii, wiadomo „klasyczny” romans z całym „garbem”. Ale nie o tym. Nie było mowy o nocy nie razem, generalnie wszystko razem. Do momentu jak mi „odbiło” i zacząłem biegać. Podobnie jak w teksie, no może bez przesady, ale buty, czas …. Początkowo wracałem po siedmiu kilometrach i wydawało mi się, że jestem „maczo”. Później 10, 15, 20 itd. Sami wiecie, wiadoma sprawa. Bzik, a z naszego punktu widzenia sport dla „zdrowia”. Zaczęły się pierwsze zawody 350 km od domu, pierwsza noc osobno. To trochę zdystansowało nas obydwoje i myślę, że dobrze. Teraz leczę kontuzję i już czasem słyszę „poszedłbyś pobiegać …” :) Co powiedzieć? Dobraliśmy się, hmm .. pewnie, ale najważniejsze doszlifowaliśmy i idzie. Chociaż oczywiście nie jestem zbytnio naiwny i wiem, że jeszcze nie raz się zetniemy z powodu … sportu … życie.

Autor: Damek, 2009-12-09, 20:59 napisał/-a:
To i ja na swoim przykladzie.
Zacząłem biegać i jeżdzić dość często na zawody. Żona jeżdziła ze mną, a żeby się nie nudzić robiła fotki.
To ja tak wciągnęło, że wspólnie z synem wymyślili, cos w rodzaju albumu, aż w końcu powstała rodzinna stronka www
gdzie są zdjęcia teraz już nie tylko z zawodów sportowych.
Przy okazji syn widząc jakie fajne laski biegaja też zaczął truchtać - niestety to truchtanie pozostało mu do dziś , choć kilka maratonów zaliczył.-)
Z czasem na zawodach obok biegaczy zaczęli pojawiac się kijkarze... Żona kupiła kijki i pomaszerowała...
Teraz nie ma kto robic fotek -(