Poznałem Kamila kiedy miał 17 lat. Przyjeżdżał z Torunia na Grand Prix Poznania, aby startować w zawodach, a przy okazji pomagać przy ich organizacji. Skromny, nieśmiały, bardzo pracowity, zrobił na nas bardzo dobre wrażenie.
Im lepiej go poznawałem i bardziej zagłębiałem się w jego historię (dość skomplikowana sytuacja rodzinna) tym bardziej czułem się z nim związany. Z racji wieku traktowałem go jak młodszego brata, a w niektórych momentach nawet syna.
Zdecydowanie ciekawsze od historii naszej znajomości są jednak dokonania Kamila jako biegacza. Obrał sobie dość nieszablonową drogę sportowej kariery…

Dalsza część uzupełniona o zdjęcia na moim nowym blogu: TUTAJ. Znaleźć tam można również inne wpisy, nie publikowane tutaj. Serdecznie zapraszam :)

Blog moga komentować tylko Przyjaciele autora