2025-02-23
Dostęp do
wpisu:
Publiczny
| 13 Bieg Powstańca DOBRA k. Strykowa (czytano: 171 razy)
PATRZ TAKŻE LINK: https://www.facebook.com/profile.php?id=100063609938699#
Po ośmiu latach ponownie na trasie w Dobrej. W 2017 nie wszystko poszło tak jak wtedy chciałem. Trochę zabrakło do podium u Ewy i u mnie. Ewa narzekała na nierówności na trasie. Dla mnie takie trudniejsze trasy, szczególnie o tej porze roku są dodatkowym wyzwaniem. Jechałem na te zawody po to aby wystartować i po raz kolejny sprawdzić się w silnej stawce w konkurencji Nordic Walking (NW). Byłem nastawiony na wariant, że szybko wrócę do domu bo w Dobrej jest tylko klasyfikacja OPEN. Czyli na dekorację czeka tylko 3 kobiety i tyle samo mężczyzn (a szkoda, że nie ma szans na uznanie wielu wspaniałych amatorów aktywności wytrzymałościowych). Startowało już tam nawet po 90 uczestników rywalizacji NW. Dlatego chociaż podziała na 3 kategorie by się przydały. Na starcie stanęły (wśród mężczyzn) dwie gwiazdy Centralnej Polski poniżej 30 roku życia Maciej Stanecki ze Skierniewic i Michał Osiński reprezentujący Annopol k. Łodzi. Do dzisiaj myślałem, że Michał jest o poziom lepszy i poza moim zasięgiem. To zawodnik na 5 km na poziomie 30-32 min. Ale na trasie udało mi się go dość łatwo wyprzedzić zaraz po wspinaczce na największe wzniesienie na trasie i na 400 m przed metą byłem przed nim. Sądziłem, że już nigdy się do niego nawet przed metą nie zbliżę. Jest to rywal wygrywający większość zawodów rozgrywanych w okolicach Łodzi i w mieście od co najmniej 10 lat. 36 lat młodszy. Ale dzisiaj musiał poczuć niepokój, zresztą o tym rozmawialiśmy tuż przed dekoracją. Dziwny to był marsz. Po 300-400 m prowadzący Maciej ze Skierniewic pomylił trasę i pomimo gwizdów i nawoływań robił dalej swoje, czyli szedł konsekwentnie w złym kierunku. Spowrotem dość niespodziewanie pojawił się ponownie na szpicy na 3 kilometrze. Jak on to zrobił? Zaraz potem ponownie uciekł nam na odległość taką, że nie było sensu gonić.
W tym roku wcześniej w zawodach startowałem z kijami 2 razy i dwa razy byłem 4 m OPEN. Po analizie listy startowej liczyłem się że będzie podobnie. Ale jak się okazało byłem w dobrej dyspozycji i o minutę wyprzedziłem mojego wielokrotnego rywala Romana z którym kilka razy minimalnie przegrywałem przed laty. To bardzo dobra dla mnie sprawa i potwierdzenie, że zmiany w treningu dają dobre efekty. Chociaż na pewno dla niego to będzie zachęta do lepszej pracy na treningach. Bo nic tak nie mobilizuje jak porażka z rywalem z którym się wygrywało.
Fajna pogoda, słońce i ciekawe rozmowy z jedną z najlepszych w kraju kijkarek (z Bełchatowa) Agą Krawętek, kolejna gwiazda na tej lokalnej imprezie w NW. Najważniejsze, że pomimo śniegu (miejscami) na trasie i nierówności dobrze mi się maszerowało i do końca czułem moc chociaż nie czułem, że za wszelką cenę muszę walczyć o podium.
Nie planowałem dodatkowej godziny (okazało się1,5 godz.) oczekiwania na dekorację ale w dniu moich 66 urodzin taka niespodzianka jak podium w nieźle obsadzonym szybkim wyścigu NW na 6,5 km z czasem 44,01 oraz moja obecność na podium z dwoma dwudziestolatkami (szczególnie dla jednego z nich mogłem być dziadkiem) to był fajny i niespodziewany prezent urodzinowy. Teraz zobaczymy, czy dalsze starty potwierdzą wzrost moich możliwości pomimo powszechnej opinii, że w tym wieku już nie da się poprawiać i należy obniżać loty bo to jest naturalny proces. Metę w NW osiągnęło w sumie 50 uczestników rywalizacji. Na zdjęciu zaraz po starcie do marszu na dystansie 6,5 km
Blog moga komentować tylko Przyjaciele autora |
