Ile więc miałeś lat, kiedy powróciłeś do biegania?

Czterdzieści. Tak jak mówiłem, przyczyniło się do tego głównie kiepskie samopoczucie. Kiedy patrzyłem w lustro, widziałem niezadowolonego ze swojego wyglądu pana, który w dodatku ma problemy z zawiązaniem sznurówek. Pomyślałem, że pora wziąć się za siebie.

W jaki sposób zabrałeś do tego zadania?

Zacząłem tak od dwóch-trzech biegów tygodniowo, tak po pięć kilometrów. Ale nie dystans był dla mnie najważniejszy, tylko to, że zacząłem się ruszać. Ego poszło w górę, uwolniły się endorfiny, pojawiło się lepsze samopoczucie.

Wzorowałeś się na kimś, rozpoczynając swoją przygodę z bieganiem?

Już wtedy poznawałem coraz więcej biegaczy, nie tylko ze środowiska lekarskiego, ale też „cywilnego”. Biegowym ojcem chrzestnym, który na dobre wprowadził mnie w ten świat, był niewątpliwie Edward Dudek. To właśnie z nim i z innymi poznanymi biegaczami zaczęliśmy snuć plany wyjazdowe na kolejne biegi.

Co w takim razie spowodowało, że zacząłeś biegać ultra?

Nie co, lecz kto! Ultra zacząłem biegać oczywiście dzięki Edziowi Dudkowi. On namiętnie brał udział w ultramaratonie na dystansie 100 kilometrów w Szwajcarskim Biel/Bienne. Do dziś ma ich na koncie na pewno 20. Jest to jedna z bardziej znanych setek w Europie. Namówił mnie na ten bieg tuż po maratonie londyńskim. W Anglii biegałem w kwietniu, a szwajcarska setka odbywała się w czerwcu, był więc jeszcze czas na dotrenowanie. Bieg na takim dystansie wymaga od startującego przygotowania nie tylko fizycznego, ale i mentalnego. A wiedzy, jak rozegrać te 100 kilometrów, nie miałem żadnej.

Western States Endurance Run 100 mil w USA to kolejny cel, jaki wyznaczyłeś sobie w tym szalonym biegowo roku 2012. Jak to się stało, że Zbyszek nie wziął udziału w tej imprezie?

Do Stanów wyleciałem pod koniec czerwca, zaledwie trzy ty godnie po Comrades Marathon. Chciałem zmierzyć się z legendą, czyli 100-milowym biegiem w Górach Sierra Nevada w Kalifornii. Natomiast sprawa ze Zbyszkiem wyglądała tak, że w chwili aplikowania do biegu było tak dużo chętnych, że organizatorzy postanowili dopuścić do startu po jednej tylko osobie z danego kraju. Padło akurat na mnie. Nic nie pomogły prośby i maile, a nawet imponujące CV biegowe Zbysia - nie dopuścili go. Ot, prawdziwa, brutalna amerykańska demokracja.

Książka dostępna jest na stronie wydawcy - TUTAJ

Wpisz kod rabatowy ULTRA a otrzymasz aż 30% rabatu.