2010-09-09
Dostęp do
wpisu:
Publiczny
| Dzień za dniem... (czytano: 1632 razy)
Nauczyłam się doceniać ciężkie chwile, niezbędny kontrast do chwil pięknych, przecież gdyby nie było nieszczę¶cia, nie wiedzieliby¶my, kiedy jeste¶my szczę¶liwi, nie mieliby¶my żadnej skali...
Wierzę w Słońce nawet kiedy nie ¶wieci...
Wierzę w Miło¶ć nawet kiedy Jej nie ma...
Wierzę w Boga nawet kiedy milczy...
Wierze w Przyjaciół nawet kiedy jeste¶cie daleko.
Dzi¶ już rok od wyj¶cia z Kliniki z nowym szpikiem, jeszcze rok i ukocham mojego Dawcę. Dzi¶ ¶więtuję!!! W DOMU!!!
Blog moga komentować tylko Przyjaciele autora
Grażyna W. (2010-09-10,17:05): Kasieńko, cieszę się, że wci±ż jeste¶ tak± kochan± optymistk±, bo przecież o to wła¶nie chodzi. Pozdrawiam serdecznie, ¶ciskam i przytulam :)
|
