2013-09-01
Dostęp do
wpisu:
Publiczny
| 224 km czyli o tym, że jednak można. (czytano: 1645 razy)
Siedzę i nie wierzę. Patrzę na zrzut danych z Garmina i nadal nie wierzę. Ja, która jeszcze w czerwcu i lipcu biegała po 35 km, uważając to za szczyt swoich możliwości, przez ostatnie tygodnie wskoczyła na poziom, który realny mógł być tylko w snach. 224 km...Wybaczcie, ale nadal nie wierzę.
Niegatelną rolę odegrał w tym wszystkim sierpniowy obóz biegowy. Forma raczej drastycznie się nie poprawiła przez ten czas, ale myślenie zdecydowania tak. To tak, jakby w końcu odblokowała się jakaś część mojego mózgu, która zawsze była na nie. Nie dasz rady, nie potrafisz szybciej, nie próbuj bo i tak się nie uda. A jednak. Pierwszy raz od niepamiętnych czasów jestem biegowo zdeterminowana, zmotywowana i systematyczna (jak nigdy!).
Żeby jednak nie było za słodko i za różowo...ITBS. Tak, odezwał się. Pewnie czyhał w ukryciu na dogodny moment aby zaatkować. Na razie (na szczęście) niby-ból nie uprzykrza mi za bardzo życia, nie mniej wiem, że coś jest nie tak. Pasmo nie jest najpewniej w stanie przyjmować takich obciążeń jakie jemu aplikuję. Dlatego pokornie powróciłam do ćwiczeń rozciągających, roluję się na butelce (co o dziwo mimo bólu jest nawet przyjemne), czekam na wizytę u fizjo oraz masażysty. I nie dopuszczam do siebie myśli, że kontuzja może przekreślić start w maratonie, dla którego byłam już w stanie tyle poświęcić.
A tymczasem...224km! Juhuuuuuuu:)
Blog moga komentować tylko Przyjaciele autora
Endurance/Freestylerunner (2013-09-02,08:03): 224km w miesiąc? :)
paulo (2013-09-02,09:03): z takimi kilometrami to forma musi przyjść. Oby w połowie października była najwyższa :) Gratuluję!
Aga Es (2013-09-02,11:33): Taaa,224km. Wiem, że dla niektórych to nic ale dla mnie to personal best:)Bez dwóch zdań:)
snipster (2013-09-02,11:35): Aga, kiedyś miałem również z tym problem, ale... od dłuższego czasu rozciągam to tak: stopa z kostką ląduje na kolanie drugiej nogi i wtedy się obniżam na 15-20s. Taki półprzysiad na jednej nodze z założoną drogą nogą. W ogóle po każdym bieganiu się rozciągam.
|
