2013-02-23
Dostęp do
wpisu:
Publiczny
| Jak miło że biegam (czytano: 983 razy)
Nawet nie wiecie jak ja się cieszę, że możemy razem pobiegać tu i tam. To jest ważniejsze od niejednej błahostki.
Dzisiaj wybrałem się na trening o 7:15. Jest zima, ¶niegu po kostki i kilka stopni poniżej zera. Najpierw, jak zwykle, z dziećmi do lekarza, żłobka, przedszkola i dopiero na trening. Oczywi¶cie już byłem gotowy, przebrany, leginsy, bluza, czapka, rękawiczki itd. Często z dziećmi biegam rano, chociaż kilka metrów.
No i tak dobiegamy do przychodni i nagle słyszę
- Piotrek????
Głos kobiecy dobiega do mnie z oddali.
- Cze¶ć - mówi niewiasta, do której dobiegam i dodaje dalej - jak ty rze¶ko wygl±dasz! Jest siódma rano, a ty jeste¶ taki pogodny od rana.
- To dzięki bieganiu - odpowiadam i spędzamy chwilę na miłej rozmowie.
To oczywi¶cie była moja serdeczna znajoma, która zwlekła się ledwo z łóżka żeby wyci±gn±ć kartotekę do lekarza. Ale jak mi się miło zrobiło... I wiecie co, to faktycznie dzięki bieganiu. Człowiek czuje że żyje.
Blog moga komentować tylko Przyjaciele autora |
