2007-08-07
Dostęp do
wpisu:
Publiczny
| Zamiast biegania, czyli łażenie po piwnicach (czytano: 630 razy)
Przez trzy tygodnie nie biegałem, więc nie było o czym pisać. Wprawdzie różnych wrażeń, także sportowych (obejrzany z bliska Serpentine Race w lodyńskim Hyde Parku) nie brakowało, ale do tematu wrócę. Teraz przeżywam wczorajszą przygodę przeżytą w pewnej kaliskiej... piwnicy.
O ciekawym, mało lub wcale spenetrowanym miejscu dowiedziałem się od archeologów, którzy tematem interesują tyle o ile, bo na razie na badania nie ma pieniędzy. Swego czasu na jednym z kaliskich podwórek zarwała się podłoga, a właściwie w trawniku powstała spora dziura. Ktoś do niej zajrzał (zostawił drabinę), a potem przykrył deskami, które zarosły. Deski spóchniały i częściowo odsłoniły otwór, w który się wczoraj zapuściłem. W środku było dość ciemno, więc schodząc tylko w części wiedziałem co robię. Na domiar złego w połowie drogi drabina pękła i w ułamku sekundy znalazłem się na ziemi. Parominutowa penetracja przyniosła następujące rezultaty. Pod otworem znajduje się pomieszczenie mniej więcej 5 na 4 metry z łukowymi sklepieniami podpartymi kilkoma dźwigarami. Jedna, wewnątrzna ściana wykonana jest z dużych cegieł: 30x15,x7,5 cm a więc możliwe, iż jest pozostałością murów z czasów Kazimierza Wielkiego, które właśnie tędy przechodziły. Pozostałe ściany i sklepienie to już raczej nowsze cegły, może z XIX. Przed 1914 r. w tym miejscu znajdował się browar Weigta (?) i być może piwnica jest ostatnią po nim pozostałością. Na lewo (patrząc od strony rzeki) pierwszego pomieszczenia jest podobne, choć nieco mniejsze. Obydwa łączą dwa przejścia zwieńczone łukiem. Na prawo u samej góry jest wykuta spora dziura z kawałkiem rurociągu - na 100 procent XX-wiecznego. Na razie tyle.
A co odkrywanie tajemnic kaliskich piwnic ma wspólnego z bieganiem? Nic. Ale też mnie pasjonuje. :)
Blog moga komentować tylko Przyjaciele autora |
