2012-12-17
Dostęp do
wpisu:
Publiczny
| zachłanność nie popłaca (czytano: 787 razy)
To taka moja stara przypadłość, której miałem się pozbyć. Zachłanność na kilometry. Żeby zrobić jeszcze jeden, żeby mieć poczucie ile to nie wybiegałem. Tak było też w sobotę. Zaraz jak wyszedłem zaczęło padać pod nogami śnieg, momentami lód a z góry marznący deszcz. Pomyślałem zrobię kółko i wrócę , a wyjdę na dłużej w niedzielę. Zachłanność wzięła jednak górę, po jednym okrążeniu parku , myślę - jeszcze się trochę pokręcę. Jak wyszło czterdzieści minut. to już niedużo brakuje do godziny i będzie przyzwoity trening. Po godzinie akurat trochę przestało padać, więc jeszcze trochę. Tak wyszły prawie dwie godziny.
Dzisiaj nie wyszedłem na trening. Katar, kichanie jak z armaty i leczenie się grzanym miodem. Ostattecznie na pewno się nie opłaciło. Musze zrobić przerwę. Może to i lepiej Mam do zrobienia pilną rzecz w pracy. Kilka wieczorów spędzonych w pracy bez tego niepokoju, że kilometry mi uciekają. Tak to - siła wyższa.
Blog moga komentować tylko Przyjaciele autora
Marysieńka (2012-12-18,13:32): Kurczę...też tak mam z ta zachłannością na kilometry.....no ale katarek mnie nie łapie....na razie przynajmniej..a wiesz dlaczego???? Bo nawet zimą odziana na "letniaka" biegam:)))
zziajany (2012-12-18,15:57): wiem , wiem... widziałem ostatnie zdjęcia. w tym Twoim szaleństwie jest jednak metoda
|
