Czas spędzony na trasie zorał mi trochę psychikę, zwłaszcza koszmarne, leśne, niekończące się zejścia w błocie po kostki. Chyba jak na debiut, za dużo było przewyższeń, w efekcie czego na mecie miałem dość ultra. Ale gdy minęło już kilka dni…

Samą Rumunię polecam wszystkim cierpliwym i wyrozumiałym podróżnikom, gdyż do tutejszej bazy turystycznej owa cierpliwość się przyda. Owszem, zaplecze jest już pokaźne, ale mentalność obsługi pozostawia wiele do życzenia. Każda Wasza prośba czy pytanie spotkają się raczej z odmową lub niezrozumiałym, acz odmownym komentarzem. Można podać wcześniej śniadanie? Nie można. Którędy na rynek? Nie. Ale co nie? @994jfj#&^#jfi. Z mojej wanny z hydromasażem leci kanalizacja. To dobrze, bo zwykle nic nie leci. Taki trochę skansen w którym turyści są dla obsługi, a nie na odwrót :-)

Spotkać kogoś uśmiechniętego obsługującego restaurację czy bar – to jak znaleźć czterolistną kończynę. Nie liczcie też, że ktoś Wam – choćby z obsługi – pomoże np. zatankować paliwo na stacji benzynowej jak nie będziecie mogli sobie poradzić z uruchomieniem automatu. Popatrzą, zapalą papierosa, popatrzą jak się męczysz, udadzą, że ich nie ma, i sobie pójdą. A potem jednak okaże się, że są z obsługi, bo stoją przy kasie. I raczej wykażą niezadowolenie z faktu, że musieli przerwać patrzenie w okno.

Wiadomo. Transylwania. Tu uśmiechających się zjadał Hrabia Drakula, i przeżyli tylko Ci, którzy w genach mają zakodowany brak uśmiechu!

Więcej materiałów o próbie pokonania maratonu w każdym kraju świata znajdziecie na stronie 201races.com