takie tam selfi na mrozie

Kluczowy temat… pogoda i temperatura, bo o nawierzchni już było. Jak startowaliśmy było – 32 C. Jak kończyłem bieg było – 35 C, potem temperatura spadła do – 40 C !!!. Wiatr wiał z prędkością 5 m/s, co powodowało że temperatura odczuwalna wynosiła nawet – 50 C !!! Minus pięćdziesiąt stopni Celsjusza. Można kliknąć sobie w tego linka, żeby zobaczyć, jak to działa EFEKT CHŁODZĄCY WIATRU Taka sytuacja… W Polsce dawno temu biegałem przy około – 30 C, było zimno, teraz było o wiele zimniej… W drugiej części biegu zastanawiałem się, czy się nie dozbroić w jeszcze jedną warstwę, ale odpuściłem i dobrze. Po wszystkim wbiłem się do naszego ogrzewanego namiotu i w ciepełku kibicowałem chłopakom, którzy co okrążenie wbiegali do środka, przebierali się i koksowali. Oni byli dopiero zmęczeni. Wielu z nich biegała grubo powyżej 6 czy 7 godzin… a temperatura spadała… szacunek !!! Widziałem co czuli, widziałem zmęczenie na ich twarzach i niekiedy zwątpienie… Szczególnie zapamiętałem zawodnika z Turcji, który gdy ja leżałem w ciepłym śpiworze, wbiegł do namiotu z bananem na ustach, napił się, powiedział, że ma jeszcze cztery okrążenia do końca… zasnąłem na chwilę. Gdy się obudziłem on znów wbiegał, znów z bananem na ustach… mam jeszcze trzy okrążenia do końca, na następnym postoju zjem żel… Cały czas się uśmiechał i był bardzo mocno zadowolony z tego co robi. Mega pozytywna osoba. Byli inni biegacze, którzy cierpieli. Przebierali się w suche rzeczy. Widziałem w ich oczach, że nie chcą już biec, że mają dosyć i marzą o odpoczynku, że każdy metr w śniegu stanowi dla nich wielkie wyzwanie. Było wtedy minus czterdzieści stopni a Ci biegacze byli ponad 6 godzin na nogach… w marszo biegu… Szacunek chłopaki !!! Czapki z głów !!!

Następnego dnia, albo tego samego, generalnie nie wiem, bo straciłem orientację w czasie – tam jest 24 h jasno, jak w dzień a słoneczko tylko krąży nad głowami, polecieliśmy helikopterami Mi8 na geograficzny biegun północny, ale o tym będzie kiedyś indziej, jak ogarnę koreańskie tematy na blogu, a następnie chyba w poniedziałek odbyła się ceremonia dekoracji zwycięzców. Medale utrzymali biegacze, którzy ukończyli „wielkiego szlema”, czyli przebiegli maratony na każdym kontynencie plus biegun północny, oraz pierwsze trójki wśród kobiet i wśród mężczyzn. Była to magiczna chwila. Niby to tylko zwykła ceremonia dekoracji, ale w bardzo niezwykłym miejscu… To dla takich chwil warto żyć i trenować.

Dziękuję wszystkim za trzymanie kciuków, otwieranie lodówek i za słowa wsparcia. Dziękuję wszystkim i każdemu z osobna. Szczególnie mocno mojej Iwonie, która musi znosić moje głupie życiowe pomysły i moje humory. To dla Ciebie ten medal ! Dzięki za wszystko !!! Kocham Ciebie !!!

LINK DO TRASY MARATONU
Dziękuję mojej Rodzinie, przyjaciołom, podopiecznym, znajomym, kibicom, wszystkim razem i każdemu z osobna. Dziękuję moim Sponsorom i Partnerom, dzięki którym mogłem spełnić moje marzenie. Mam dla Was niespodziankę, ale to chwilę potrwa.

Tekst pochodzi ze strony: www.run-passion.pl