Wielkimi krokami zbliża się termin olimpiady w Pekinie. Jaka ona będzie? Organizacyjnie prawdopodobnie będzie największym show, jaki był dziełem świata sportu. Pomimo nawoływań i utyskiwań na smog i inne zastrzeżenia, spektakl czeka nas przedni. Czy poziom sportowy dostosuje się do organizacyjnego? Osobiście mam poważne wątpliwości, którymi chcę się z czytelnikiem podzielić.

Dość powszechnie powtarza się, że chiński świat sportu nie do końca jest „czysty”. Może zasadnie? Zobaczymy. Jednak świat współczesnego sportu nie jest wolny od wad, gdzie większość zastrzeżeń budzą zawodnicy z ostatniego mocarstwa;-)

USA, bo o nich tu mowa, ostatnią wielka wpadkę zanotowała przy okazji mistrzostw świata w LA w Paryżu, jednak jej efektem jest publiczne potępienie pani Jones i już. W przypadku pozostałych przypadków, jakoś czasy dyskwalifikacji minęły i zawodnicy z mniejszym powodzeniem ale zarabiają pieniążki na europejskich mitingach. W wypowiedziach polskich komentatorów wczuwa się nutkę solidarności i zrozumienia dla dopingowych wpadkowiczów po dyskwalifikacji. W świecie kolarskim wpadka dopingowa a nawet „uzasadnione podejrzenie” stosowania dopingu jest przyczyną sportowej śmierci. W dziennikach wiesza się psy na kolarzach. Ja opiszę kilka przypadków głośnych afer dopingowych w świecie kolarzy. Analogie do ogólnego świata sportu powinny się same nasunąć.

Jan Urlich - jego wpadka dopingowa polegała na tym, że figurował wśród klientów "doktora Eufemio Fuentesa". O tym, że figurowała tam m.in. "duma Katalonii" można tylko wyczytać po uważnej lekturze.

Michel Rasmussen - został wyrzucony z TdF'2007 będąc jego liderem. Wina jego polegała na tym, że w podał informację dla WADA o trenowaniu w Meksyku w maju 2007 roku, gdy w tym samym czasie został sfotografowany przez dziennikarza na drodze w Dolomitach. I nic więcej. W chwili obecnej domaga się odszkodowania od pracodawcy /grupy RADOBANK/ za naruszenie warunków kontraktu w wysokości 5mln euro /i pewnie je dostanie/. Na chwilę obecną dostał odszkodowanie za usunięcie go z TdF w wysokości 750.000 euro.

Czy lekkoatleci lub pływacy mogą się poszczycić tak bezkompromisową walką z dopingiem? To, że wpadki przedstawicieli innych dyscyplin są mniej spektakularne nie oznacza, że są czyści. Amerykańscy lekkoatleci wieszają psy na niesławnym Benie Johnsonie. Ale proszę się zastanowić i wskazać gwiazdę LA z USA wokoło której nie unosiłby się smrodek? Nie ma się co oszukiwać i ferować wyroków o dopingowym potencjale Chin. Prawdziwym mocarstwem dopingu są Stany Zjednoczone. Czy słyszał ktoś o badaniach dopingowych wśród futbolistów amerykańskich, koszykarzy z NBA, bejsbolistów, hokeistów z NHL? Czy słyszał ktoś o kontroli dopingowej wśród tenisistów lub golfiarzy? Nie.

Jako ciekawostkę podam, że Lance Armstrong nigdy nie był „pozytywny” jednak całe grono jego wartościowych pomocników, gdy tylko odeszli z jego drużyny zaliczało spektakularne wpadki. Roberto Herras, Floyd Landis, Tyler Hamilton czy ostatnio Manuel Beltran; to są byli członkowie drużyny Armstronga. Mogło być tak, że odchodząc od Armstronga i pracując na swój rachunek chcieli przeskoczyć pewien szczebel swoich możliwości. Ale mogło być też tak, że pozbawieni „opieki” teamu Armstronga coś „przeoczyli”…

Na tegorocznym TdF odnotowano 5 wpadek - Ricardo Ricco należy do najbardziej spektakularnych. Koleś krytykował cały peleton, wszystkim się odgrażał, i nagle się okazało, że stosował EPO. Dla niego to był szok. Stosowany przez niego specyfik był dostępny w USA od 2006 roku. wg wszelkich prawideł nie był wykrywalny standardowymi testami antydopingowymi na zawartość EPO. Jednak Producent CERA, bo tak się nazywa ten specyfik inaczej zwany EPO III generacji, firma Pfizer w tajemnicy od pewnego czasu w składzie umieściło pewną tajemniczą molekułę i o tym fakcie poinformowało francuską agencję antydopingową i WADA. Ricco jest pierwszym trafionym. Są już kolejni m.in. Selle - kolarz włoski, który do tego roku niczym wybitnym się nie wsławił a na tegorocznym Giro wygrał jak chciał trzy wybitnie trudne etapy górskie i zameldował się na 2 miejscu w jeździe indywidualnej na czas pod górę Plan de Korone. Właśnie to drugie miejsce wzbudzało najwięcej podejrzeń. No i kilka dni temu przeprowadzono kolejną kontrolę jego próbek i ... TRAFIONY. Kolejny „zaCEROWANY”.

Proszę teraz cofnąć się w czasie i zastanowić się. Od kilku lat maratończycy z USA legitymują się wybitnymi wynikami, że tylko odwołam się do eliminacji olimpijskich, które rozegrano w przeddzień NYC Marathon. Czy nie wzbudza to oczywistych skojarzeń???

Olimpiada w Pekinie jest krytykowana za jej podtekst polityczny. Jednak olimpiada to święto świata sportu i źle się robi, gdy próbujemy te sprawy ze sobą połączyć. I tu znów znamienne jest, że wśród polskich sportowców najwięcej do powiedzenia mają ci, którzy w przeszłości mieli problemy dopingowe (że ograniczę się tylko do Szymona Kołeckiego).

Dla dobra sportu na olimpiadzie w Pekinie powinniśmy być świadkami kilku spektakularnych wpadek sportowców z czołówki światowej w kilku dyscyplinach. Czy polscy sportowcy w taki sposób zaznaczą swoją obecność? Może, choć powątpiewam w to. Na doping potrzebne są pieniądze i to ogromne, których w polskim sporcie zwyczajnie nie ma. A nam kibicom pozostaje dopingować sportowców albo laboratoria antydopingowe ... co kto lubi;-)