Jestes
niezalogowany
ZALOGUJ

 

  WIZYTÓWKA   GALERIA   PRZYJAC. [27]   BLOG   STARTY   KIBIC 
 
madzia85
Pamiętnik internetowy


Magdalena Lulewicz
Urodzony: 1985-02-09
Miejsce zamieszkania: Gdańsk/Międzyrzec Podlaski
10 / 10


2009-05-13

Dostęp do
wpisu:

Publiczny
Jeden z najszczę¶liwszych dni w moim życiu :**** (czytano: 1499 razy)

 

Wydawało mi się, że znam Dareczka bardzo dobrze i niczym mnie juz nie zaskoczy, to jednak zrobił mi największ± niespodziankę w moim życiu :):).

Ale zacznę od pocz±tku.

Pierwszy raz biegłam w Crossie GT i nie wiedziałam dokładnie jak to będzie wygl±dało. Tym bardziej, że pogoda była od rana bardzo brzydka. Padał deszcz i robiło się zimno. Na miejsce startu dotralismy wczesniej, ponieważ Daru¶ dostarczył stól i kilka niespodzianek dla dzieci.
Po kilkunastu minuach rozpadało się okropnie i juz nawet pod drzewami nie było bezpiecznie, bo kroplez li¶ci były ogromne. Martwiłam się, bo widziałam, że Daru¶ mocno zmókł i nie chciałam, żeby się rozchorował.

Czas mijał bardzo szybko, ponieważ przyjeżdżało coraz więcej znajomych z GT.

Wreszcie zobaczylismy samochód rodziców Darusia. Ocalenie - idziemy się nagrzać do ¶rodka. Kilka minut w aucie i jest dużo jepiej.

Pirwszy biegły dzieci. Po minach było widać, że bawiły się dobrze. Mimo deszczu były u¶miechnięte.
No i bieg główny. Kobiety 4,800 km, mężczyĽnmi 9,600 km. Teren ciężki, pierwsze 1,5 km pod górkę. No i okropna droga - błoto, kałuże i sliskie li¶cie zmoczone deszczem.
Ale wszystko idzie dobrze. Górę pokonałam, zapas sił jeszcze mam. Zbiegam z góry, wpadam w zakręt i potykam się. Próbuję złapać równowagę, zatrzymuje się i mija mnie kilka osób. Niestety już ich nie mogę dogonić.

Na mete wbiegam jako 5. Ale jestem szczę¶liwa :). Czas 25:10 - rewelacja !.
I widzę Darusia. Okazało się, że niefortunnie skręcił kostkę i musiał zawrócić. Moje biedactwo.
Dekoracja za kilka minut, więc wszyscy przebieramy się i cierpliwie czekamy.
Jeszcze wtedy nie wiedział, że ja dostanę najwspanialsz± nagrodę :)

Dekoracja - najpierw dzieci, póĽniej kobiety. Dostałam dyplom i upominki. Daru¶ tez dostał dyplom i upominki.

I wtedy robi się cicho i Krzysiek z GT mówi, że mamy jeszcze jeden puchar dla Madzi.
Dla mnie ? Ale z jakiego powodu ? Przecież byłam 5 ?? W mojej głowie przelatule setki powodów i mysli. Wychodzę na ¶rodek i wtedy..... wychodzi mój Daru¶ i zaczyna mówić :"... Chciałbym rozpcz±ć z Tob± najwazniejszy bieg w moim życiu. Żeby trwał jak najdłużej, żeby była prosta trasa, meta jak najdalej , bez podbiegów..."

A moje serce chyba zaraz wyskoczy ze mnie ze szczę¶cia i miło¶ci i ogromnego zaskoczenia. Moje nogi sa jak z waty. Nie widzę nikogo tylko Jego. Nawet nie czuję, że pada deszcz. Tak jak bym się przeniosła do innego miejsca. Chwilami słyszę tylko brawa i okrzyki. Darus klęka i wyjmuje pier¶cionek "Kochanie, czy wyjdziesz za mnie"
Oczywi¶cie!!!!!
Tak, tak ,Takkkkk!!!
Rzucam mu sie na szyję. Wszyscy nam gratuluj±, a ja się czuję jak w jakiej¶ bajce. Zakładam pier¶cionek, jest ¶liczny.


Kochanie nawet nie potrafię opisać tego słowami, co czuję i jakie to było dla mnie zaskoczenie.

Jeste¶ moim największym skarbem, bardzo Cię Kocham i chcę biec w tym najważniejszym biegu w życiu razem z Tob±...:*************

Blog moga komentować tylko Przyjaciele autora


Henryk W. (2009-05-14,09:30): Hurra!







 Ostatnio zalogowani
Seba7765
16:02
Wojciech
15:44
Januszz
15:42
andrzejzawada1
15:31
jantor
15:04
Stonechip
15:02
stanlej
14:49
przemek300
14:42
wjelen
14:39
Duchu
14:38
arturgadecki
14:24
jery
14:22
Jurek D
14:22
konsok
14:01
Admirał
13:50
BOP55
13:37
|    Redakcja     |     Reklama     |     Regulamin     |