|
|
2008-02-03, 16:53
2008-01-31, 20:23 - Wojtek G napisał/-a:
Marcin - od pączków wolę chrusty.Ale po maratonie w Poznaniu dałem sobie planowo trzy miesiące wolne od biegania.Jadłem wszystko co mi smakowało i na co tylko miałem ochotę.Wiedziałem,że waga pójdzie w górę i że po trzech miesiącach trzeba będzie się jej pozbyć.A więc przyszedł 14 stycznia i ja wiedziałem bez postanowienia,że tak ma być.To znaczy wchodzę na wagę (przy wzroście 166 cm pokazało - 82 kg), potem zakładam buty i dres i bez względu na pogodę w trasę.I tak było.Kontrola wagi w każdy poniedziałek rano.
A więc:
14.01.2008 - 82 kg
21.01.2008 - 79 kg (- 3 kg)
28.01.2008 - 74 kg (- 5 kg)
02.02.2008 - ??? ale będzie dobrze.
Rano bułeczka z kiełbasą.Obiadek owsianeczka z miodem.Pod kolacja - czarny chlebek słonecznikowy (dwie kromki z masełkiem i keczupem.Potem kilka mandarynek, to już codzienny prezent od żony.Co niedzielę wystawny obiadek gotowane "ciapki kurze".
I tak jak ktoś tu wcześniej podał jeden pączuś to 35 minut biegu.Dwie sztuki to ponad godzina.Cały mój dzisiejszy bieg do pracy poszedł by na marne.A tak w poniedziałek waga mi prawdę powie.Docelowo interesuje mnie 67-68 kg.Do Dębna chyba się wyrobię.
Do Przemyka z Gdańska. Nie drażni mnie i zapychaj mi poczty pączkami.
|
Niezła dynamika utraty wagi! U mnie idzie bardzo powoli ale drastycznej głodówki nie stosuję.Ciągle są jakieś pokusy na coś co nieco.
Wniosek najlepszy-schudniesz najszybciej gdy wszystko spałaszujesz i spiżarnię będziesz miał pustą.Dużo minie kosztuje wysiłek przy bieganiu jeszcze z tą wagą jakiej nie chcę.
Przeczytałem o diecie 15 dniowej-tylko piciu ale w przypadku biegania nie jest to realne bo przecież trzeba z czegoś czerpać paliwo bo większy przy bieganiu jest jego przrób.Inaczej bym padł na trasie.
Kiedyś gdy odchudzałem się latem było łatwiej,obecnie większy jest apetyt i większe zapotrzebowanie na kalorie.Ale jak w perspektywie jest tyle startów to muszę się wysilić! Post jest tu pewną okazją! |
|
