Dla „naszej” autostrady wybudowano w latach 90-tych dodatkowy most, który jednak nigdy nie został otwarty – do połączenia go z autostradą zabrakło tylko 200-metrowego wjazdu. W związku z tym pięciu-kilometrowy odcinek przecinającej pustynię drogi został porzucony i padł łupem wiatrów. Wiatrów, które w ciągu kilku lat przykryły autostradę wysokimi miejscami na 2-3 metry wydmami.

Powstała w ten sposób niezwykła atrakcja turystyczna, chyba jedna z najciekawszych w Kuwejcie – choć całkowicie nieplanowana i z oczywistych względów nie promowana przez władze.

W wielu miejscach przebieg autostrady znaczą tylko stojące samotnie słupy oświetleniowe, co ciekawe nocami wciąż włączone. Niesamowitości dodają wystające gdzieniegdzie metalowe obręcze barier energochłonnych – tworząc obraz niczym z filmów katastroficznych. Oczywiście miejscowym piach w niczym nie przeszkadza: suną zasypaną drogą na swych potężnych terenówkach z prędkościami dochodzącymi do 100 kilometrów na godzinę. Dla nich pustynia i piach to żywioł, z którym zbratani są od zawsze.

Jeżeli chodzi o bieganie, to po takiej autostradzie biega się niewiele łatwiej niż po zwykłej. Wiemy, bo spróbowaliśmy zrobić na niej trening... O ile jednak w Polsce bardzo szybko pojawia się Policja, która zabierze nas z bocznego pasa i jeszcze wlepi mandat za przebywanie pieszego na autostradzie, to w Kuwejcie co chwila zatrzymywać się będą samochody a ich kierowcy zadawać sakramentalne pytanie: co się stało, i czy podwieźć. Odpowiedź, że nie trzeba - jest dla nich niewytłumaczalnie dziwna :-)

Więcej przeczytacie na stronie 201races.com/2019/11/27/zagubiona-autostrada/